zapřahować
zapřahować
zapřahować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zapřahuju | zapřahujemoj | zapřahujemy |
| 2. | zapřahuješ | zapřahujetej (-taj) | zapřahujeće |
| 3. | zapřahuje | zapřahujetej | zapřahuja (zapřahuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zapřahujo, zapřahujcy, zapřahowawši |
| prezensowy particip | zapřahowacy |
| preteritowy particip | zapřahowany |
| ł-forma | zapřahował, zapřahowała, zapřahowało, dual: zapřahowałoj, plural: zapřahowali (zapřahowałe) |
| werbalny substantiw | zapřahowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zapřahowach | zapřahowachmoj | zapřahowachmy |
| 2. | zapřahowaše | zapřahowaštej | zapřahowašće |
| 3. | zapřahowaše | zapřahowaštej | zapřahowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zapřahujmoj | zapřahujmy |
| 2. | zapřahuj | zapřahujtej (-taj) | zapřahujće |
| 3. | zapřahuj, njech zapřahuje | zapřahujtej (-taj) | njech zapřahuja (zapřahuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-přa-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: zapʃahou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zapřahowaše je 1x dokładźene, zapřahowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zapřahnyć; zapřahać; přahać; wužiwać
Přikłady:
- [1] Ja wěm, ja wěm lóšt rólnika, swoje brune do woza zapřahuje, złotych snopow do bróžnje naworštuje: Jom k zbožu dźe. (Zejler)
- A hdyž nan před wječorom domoj so hotowaše a staroho brunačka zapřahowaše, ach - mój Božo - kak rad bych sobu domoj jěł k maćercy. (Katolski Posoł 1912)
- A łoja so a mjetaja, so zapřahuja do rjećaza; a zymu mru a njechaja dom nihdy nic, hdyž mać jim kaza. (Ćišinski)
Přełožki
[wobdźěłać]
|