zaworować
zaworować
zaworować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zaworuju | zaworujemoj | zaworujemy |
| 2. | zaworuješ | zaworujetej (-taj) | zaworujeće |
| 3. | zaworuje | zaworujetej | zaworuja (zaworuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zaworujo, zaworujcy, zaworowawši |
| prezensowy particip | zaworowacy |
| preteritowy particip | zaworowany |
| ł-forma | zaworował, zaworowała, zaworowało, dual: zaworowałoj, plural: zaworowali (zaworowałe) |
| werbalny substantiw | zaworowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zaworowach | zaworowachmoj | zaworowachmy |
| 2. | zaworowaše | zaworowaštej | zaworowašće |
| 3. | zaworowaše | zaworowaštej | zaworowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zaworujmoj | zaworujmy |
| 2. | zaworuj | zaworujtej (-taj) | zaworujće |
| 3. | zaworuj, njech zaworuje | zaworujtej (-taj) | njech zaworuja (zaworuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-wo-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: zau̯ɔʀou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zaworowaše je 0x dokładźene, zaworowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Dokelž njejsmy hnój před słóncom, dešćom a powětrom škitali, dokelž jón teptali a z juchu poliwali njejsmy, dokelž jón po wuwoženju hnydom rozkidowali a zaworowali njejsmy, je nam z njoho najlěpše a najdróžše, dusyk, so wuparił, wudymił, "wulofćił" do wšěch kóncow swěta a polo dóstawaši słomu město połnoho hnoja, mohł rjec skórku město połnoho chlěba. (Katolski Posoł 1915)
- Tsoja wo- pacžnoscź pak knježi hischcźe w mnohich hospodarstwach: hnój so schpatnje na dworje hlada, njestajnje po roli rozkiduje a druhdy doscź njelepje zaworuje. (Serbski hospodar 1886)
Přełožki[wobdźěłać]
|
plough in
]] [[:en:plough in |
(en)]] |