K wobsahej skočić

zaworować

z Wikisłownika

zaworować

wosoba singular dual plural
1. zaworuju zaworujemoj zaworujemy
2. zaworuješ zaworujetej (-taj) zaworujeće
3. zaworuje zaworujetej zaworuja (zaworuju)
aspekt ip
transgresiw zaworujo, zaworujcy, zaworowawši
prezensowy particip zaworowacy
preteritowy particip zaworowany
ł-forma zaworował, zaworowała, zaworowało,
dual: zaworowałoj, plural: zaworowali (zaworowałe)
werbalny substantiw zaworowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. zaworowach zaworowachmoj zaworowachmy
2. zaworowaše zaworowaštej zaworowašće
3. zaworowaše zaworowaštej zaworowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. zaworujmoj zaworujmy
2. zaworuj zaworujtej (-taj) zaworujće
3. zaworuj, njech zaworuje zaworujtej (-taj) njech zaworuja (zaworuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: za-wo-ro-wać

Wurjekowanje

IPA: zau̯ɔʀou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne zaworowaše je 0x dokładźene, zaworowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Dokelž njejsmy hnój před słóncom, dešćom a powětrom škitali, dokelž jón teptali a z juchu poliwali njejsmy, dokelž jón po wuwoženju hnydom rozkidowali a zaworowali njejsmy, je nam z njoho najlěpše a najdróžše, dusyk, so wuparił, wudymił, "wulofćił" do wšěch kóncow swěta a polo dóstawaši słomu město połnoho hnoja, mohł rjec skórku město połnoho chlěba. (Katolski Posoł 1915)
Tsoja wo- pacžnoscź pak knježi hischcźe w mnohich hospodarstwach: hnój so schpatnje na dworje hlada, njestajnje po roli rozkiduje a druhdy doscź njelepje zaworuje. (Serbski hospodar 1886)


Přełožki

[wobdźěłać]