duelować so

duelować so

duelować so(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dueluju	duelujemoj	duelujemy
2.	dueluješ	duelujetej (-taj)	duelujeće
3.	dueluje	duelujetej	dueluja (dueluju)

aspekt	ip
transgresiw	duelujo, duelujcy, duelowawši
prezensowy particip	duelowacy
preteritowy particip	duelowany
ł-forma	duelował, duelowała, duelowało, dual: duelowałoj, plural: duelowali (duelowałe)
werbalny substantiw	duelowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	duelowach	duelowachmoj	duelowachmy
2.	duelowaše	duelowaštej	duelowašće
3.	duelowaše	duelowaštej	duelowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	duelujmoj	duelujmy
2.	dueluj	duelujtej (-taj)	duelujće
3.	dueluj, njech dueluje	duelujtej (-taj)	njech dueluja (dueluju)

Ortografija

Dźělenje słowow: du-e-lo-wać so

Wurjekowanje

IPA: duelou̯aʧ sɔ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne duelowaše je 0x dokładźene, duelowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] duelěrować so

Přikłady:

[1] Njecha-li so duelować, je pak tež hižo po jeho česći, a zo nječestnemu swojeje holcy naš nan, kiž je, kaž sam prajiš, jara do česće, do žiweho boha njeda, to mi na słowo wěr (Ćišinski)

Njejsmój traš mój ze Zaćepakom z tesakowanjom a duelowanjom našemu towarstwu česć a hrózbu cyłeho Lipska wubiłoj? (Ćišinski)

Tola njech dźě mje Dundak zastupi, na teho tež nichtó chodźić njetrjeba, w duelowanju je skoro hišće přeze mnje. (Ćišinski)