duelěrować so
duelěrować so
duelěrować so(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | duelěruju | duelěrujemoj | duelěrujemy |
| 2. | duelěruješ | duelěrujetej (-taj) | duelěrujeće |
| 3. | duelěruje | duelěrujetej | duelěruja (duelěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | duelěrujo, duelěrujcy, duelěrowawši |
| prezensowy particip | duelěrowacy |
| preteritowy particip | duelěrowany |
| ł-forma | duelěrował, duelěrowała, duelěrowało, dual: duelěrowałoj, plural: duelěrowali (duelěrowałe) |
| werbalny substantiw | duelěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | duelěrowach | duelěrowachmoj | duelěrowachmy |
| 2. | duelěrowaše | duelěrowaštej | duelěrowašće |
| 3. | duelěrowaše | duelěrowaštej | duelěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | duelěrujmoj | duelěrujmy |
| 2. | duelěruj | duelěrujtej (-taj) | duelěrujće |
| 3. | duelěruj, njech duelěruje | duelěrujtej (-taj) | njech duelěruja (duelěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
du-e-lě-ro-wać so
Wurjekowanje
- IPA: duel'iʀɔu̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne duelěrowaše je 0x dokładźene, duelěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] duelować so
Přikłady:
- [1] Tu staj so něhdy, najskerje w sydomlětnej wójnje dwaj oficěraj duelěrowałoj. (Rozhlad 1992)
- Dalši kamjentny křiž w Mü zahrodźe pak rěči wo tym, zo staj so tu něhdy, najskerje běše to w Sydomlětnjej wójnje, oficěraj duelěrowałoj. (Protyka 2001)