fawcować
fawcować
fawcować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | fawcuju | fawcujemoj | fawcujemy |
| 2. | fawcuješ | fawcujetej (-taj) | fawcujeće |
| 3. | fawcuje | fawcujetej | fawcuja (fawcuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | fawcujo, fawcujcy, fawcowawši |
| prezensowy particip | fawcowacy |
| preteritowy particip | fawcowany |
| ł-forma | fawcował, fawcowała, fawcowało, dual: fawcowałoj, plural: fawcowali (fawcowałe) |
| werbalny substantiw | fawcowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | fawcowach | fawcowachmoj | fawcowachmy |
| 2. | fawcowaše | fawcowaštej | fawcowašće |
| 3. | fawcowaše | fawcowaštej | fawcowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | fawcujmoj | fawcujmy |
| 2. | fawcuj | fawcujtej (-taj) | fawcujće |
| 3. | fawcuj, njech fawcuje | fawcujtej (-taj) | njech fawcuja (fawcuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
faw-co-wać
Wurjekowanje
- IPA: fau̯ʦou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne fawcowaše je 0x dokładźene, fawcowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] plistować; wuplistować; wufawcować; klesnyć; plizać; jednu klesnyć; jednu wottyknyć; jednu wotłožić
Přikłady:
- [1] Kaž dołho smědźachu nas zwóńkojo na puću fawcować, dokelž so z Pariskimi balonami nošachmy, njebě na zwjazki ze swětowym wuznamom myslić. (Koch)
- Nahrabni ludźo su prjedy něhdy lěsy porubali a štomy wupušćeli a tuž zachadźa a fawcuje rujowujo njemdra "bora" potomnikow prjedawšich nahrabnikow. (Katolski Posoł 1911)