kompletować

kompletować

kompletować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	kompletuju	kompletujemoj	kompletujemy
2.	kompletuješ	kompletujetej (-taj)	kompletujeće
3.	kompletuje	kompletujetej	kompletuja (kompletuju)

aspekt	ip
transgresiw	kompletujo, kompletujcy, kompletowawši
prezensowy particip	kompletowacy
preteritowy particip	kompletowany
ł-forma	kompletował, kompletowała, kompletowało, dual: kompletowałoj, plural: kompletowali (kompletowałe)
werbalny substantiw	kompletowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	kompletowach	kompletowachmoj	kompletowachmy
2.	kompletowaše	kompletowaštej	kompletowašće
3.	kompletowaše	kompletowaštej	kompletowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	kompletujmoj	kompletujmy
2.	kompletuj	kompletujtej (-taj)	kompletujće
3.	kompletuj, njech kompletuje	kompletujtej (-taj)	njech kompletuja (kompletuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: kom-ple-to-wać

Wurjekowanje

IPA: kompletou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne kompletowaše je 0x dokładźene, kompletowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] skompletować; wudospołnić; wudospołnjeć; wudospołnjować; wudospołnosćić; wudospołnosćeć

Přikłady:

[1] Dalše wuhrjebanki su hižo w zajimje kompletowanja regionalnych hudźbnych stawiznow a jako přidatna literatura za hudźbnych šulerjow spomožne. (Rozhlad 1996)

Šěn pase so do dalokeje měry psychologiskich a tež literarnohistoriskich hódnoćenjow, skerje twari na swěrnu rekonstrukciju trěbnych duchownych, časowych a towaršnostnych zwiskow, kotraž dowola po času dalše kompletowanje. (Rozhlad 1994)

Pohódnoćenje Frencloweho zběraćelstwa łužiskich regionalnych dokumentow a žórłow kaž tež jeho basnistwo kompletuja wobsah knihi. (Rozhlad 1990)

Přełožki

jendźelski: [1] (make) complete (en) němski: [1] komplettieren (de)