notować

notować

notować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	notuju	notujemoj	notujemy
2.	notuješ	notujetej (-taj)	notujeće
3.	notuje	notujetej	notuja (notuju)

aspekt	ip
transgresiw	notujo, notujcy, notowawši
prezensowy particip	notowacy
preteritowy particip	notowany
ł-forma	notował, notowała, notowało, dual: notowałoj, plural: notowali (notowałe)
werbalny substantiw	notowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	notowach	notowachmoj	notowachmy
2.	notowaše	notowaštej	notowašće
3.	notowaše	notowaštej	notowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	notujmoj	notujmy
2.	notuj	notujtej (-taj)	notujće
3.	notuj, njech notuje	notujtej (-taj)	njech notuja (notuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: no-to-wać

Wurjekowanje

IPA: nɔtou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne notowaše je 0x dokładźene, notowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Jewi-li so w sopranu dlěša notowa hódnota abo krótša přestawka, tak ju dalše hłosy wobspěwaja. (Rozhlad 1999)

Zejler: "Być može własnie Zejler notował lub przepisywał któres z publikowanych tu piesni. (Rozhlad 1999)

Wón notuje ,,Corni in D, in E, "etc. (Rozhlad 1997)