přerěčować
přerěčować
přerěčować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | přerěčuju | přerěčujemoj | přerěčujemy |
| 2. | přerěčuješ | přerěčujetej (-taj) | přerěčujeće |
| 3. | přerěčuje | přerěčujetej | přerěčuja (přerěčuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | přerěčujo, přerěčujcy, přerěčowawši |
| prezensowy particip | přerěčowacy |
| preteritowy particip | přerěčowany |
| ł-forma | přerěčował, přerěčowała, přerěčowało, dual: přerěčowałoj, plural: přerěčowali (přerěčowałe) |
| werbalny substantiw | přerěčowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | přerěčowach | přerěčowachmoj | přerěčowachmy |
| 2. | přerěčowaše | přerěčowaštej | přerěčowašće |
| 3. | přerěčowaše | přerěčowaštej | přerěčowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | přerěčujmoj | přerěčujmy |
| 2. | přerěčuj | přerěčujtej (-taj) | přerěčujće |
| 3. | přerěčuj, njech přerěčuje | přerěčujtej (-taj) | njech přerěčuja (přerěčuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
pře-rě-čo-wać
Wurjekowanje
- IPA: pʃeʀɪʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne přerěčowaše je 0x dokładźene, přerěčowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] přerěčeć; narěčeć; narěčować; wobrěčeć; wobrěčować; přepowědać; rozpowědać sej
Přikłady:
- [1] Słyšach, kak chcyše Pafka před statnej mocu hišće raz swoju zamóžnosć přerěčowanja zasadźić. (Koch)
- A tónle wosobny kwas budźe so dołho přerěčować, ćim bóle, hdyž wosrjedź žnjenskeho časa tak sam steji a tak bórze wot žanoho druheho doboka storčeny njebudźe. (Kubašec)
Přełožki[wobdźěłać]
|