narěčować
narěčować
narěčować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | narěčuju | narěčujemoj | narěčujemy |
| 2. | narěčuješ | narěčujetej (-taj) | narěčujeće |
| 3. | narěčuje | narěčujetej | narěčuja (narěčuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | narěčujo, narěčujcy, narěčowawši |
| prezensowy particip | narěčowacy |
| preteritowy particip | narěčowany |
| ł-forma | narěčował, narěčowała, narěčowało, dual: narěčowałoj, plural: narěčowali (narěčowałe) |
| werbalny substantiw | narěčowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | narěčowach | narěčowachmoj | narěčowachmy |
| 2. | narěčowaše | narěčowaštej | narěčowašće |
| 3. | narěčowaše | narěčowaštej | narěčowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | narěčujmoj | narěčujmy |
| 2. | narěčuj | narěčujtej (-taj) | narěčujće |
| 3. | narěčuj, njech narěčuje | narěčujtej (-taj) | njech narěčuja (narěčuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-rě-čo-wać
Wurjekowanje
- IPA: naʀɪʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne narěčowaše je 2x dokładźene, narěčowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] narěčeć; napójsnyć; napójšeć; napowědać; nabać; nabarbić; přerěčeć; přerěčować; wobrěčeć; wobrěčować; rěčeć; porěčeć; nažwać ju; nawabić
Přikłady:
- [1] Nichtó ani na to dychał njeby, zo wo tej ,,Čornej Pumpje`` budźeja raz wulke nowiny nimale wšědnje so rozpisować na načolnych stronach, zo ministrojo a statnicy budźeja wo njej narěčować a wuradźować, zo ta ,,Čorna Pumpa`` budźe sobu rozsudźować wo hospodarskim wuwiću cyłeho našeho kraja. (Njechorński)
- Někajcy swětowi pućowarjo, kotřiž we wjacorych jazykach plapotachu, narěčowachu natutkanu młodu žonu, kiž kóžde słowo z čumpatej hłowu přijimowaše. (Koch)
- Tuž počach młodych muzikantow Scaliena narěčować, zo bychu za tutu składnosć pospytali po wote mnje wubranych grafikach wuměłce něšto spisać a skomponować. (Rozhlad 1996)
- Feliks sej narěčowaše, zo hišće njeje składnosće, žaneje wěsteje składnosće měł, a woložeše sej swědomje z tym, zo wón -- hdyž hižo dyrbješe trěleć -- tak třěleše, zo žanoho z tych muži trjechić njemóžeše, wo kotrychž njerozumnje mysleše, zo dyrbjeli woni samo za kukawkami swojich tankow na nim widźeć, zo je wón poprawom jich přećel. (Brězan)
- Ze łžu, z pjenjezom lud narěčuja na Jězusa wyši měšnicy. (Ćišinski)
- Tón narěčowaše dźěłaćerjow po přikazni swojeho knjeza, zo maja sobustawy kraj a cyrkej přećiwo ,,decimalkratam`` škitać, kiž sej rewoluciju žadaja a chcedźa nabožinu a cyrkej zničić. (Iselt)