wobrěčować

wobrěčować

wobrěčować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wobrěčuju	wobrěčujemoj	wobrěčujemy
2.	wobrěčuješ	wobrěčujetej (-taj)	wobrěčujeće
3.	wobrěčuje	wobrěčujetej	wobrěčuja (wobrěčuju)

aspekt	ip
transgresiw	wobrěčujo, wobrěčujcy, wobrěčowawši
prezensowy particip	wobrěčowacy
preteritowy particip	wobrěčowany
ł-forma	wobrěčował, wobrěčowała, wobrěčowało, dual: wobrěčowałoj, plural: wobrěčowali (wobrěčowałe)
werbalny substantiw	wobrěčowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wobrěčowach	wobrěčowachmoj	wobrěčowachmy
2.	wobrěčowaše	wobrěčowaštej	wobrěčowašće
3.	wobrěčowaše	wobrěčowaštej	wobrěčowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	wobrěčujmoj	wobrěčujmy
2.	wobrěčuj	wobrěčujtej (-taj)	wobrěčujće
3.	wobrěčuj, njech wobrěčuje	wobrěčujtej (-taj)	njech wobrěčuja (wobrěčuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wob-rě-čo-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯obʀɪʧou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wobrěčowaše je 0x dokładźene, wobrěčowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] rozrěčeć; rozrěčować; wobrěčeć; rozpomnić; rozpominać; rozpowědać; přerěčeć; přerěčować; narěčeć; narěčować; rěčeć; porěčeć; rozpowědować; rozprajić; rozprajeć

Přikłady:

[1] Wona njewotkrywa druhich nuzu a wuzkosće, do kotrychž su přišli, a nad tym so njewjeseli, a njewobrěčuje; ně, zadźewać chce tomu, zo njebychu druzy do hańby přišli a do njeluboznosćow. (Katolski Posoł 1917)