wošćipować
wošćipować
wošćipować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wošćipuju | wošćipujemoj | wošćipujemy |
| 2. | wošćipuješ | wošćipujetej (-taj) | wošćipujeće |
| 3. | wošćipuje | wošćipujetej | wošćipuja (wošćipuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wošćipujo, wošćipujcy, wošćipowawši |
| prezensowy particip | wošćipowacy |
| preteritowy particip | wošćipowany |
| ł-forma | wošćipował, wošćipowała, wošćipowało, dual: wošćipowałoj, plural: wošćipowali (wošćipowałe) |
| werbalny substantiw | wošćipowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wošćipowach | wošćipowachmoj | wošćipowachmy |
| 2. | wošćipowaše | wošćipowaštej | wošćipowašće |
| 3. | wošćipowaše | wošćipowaštej | wošćipowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wošćipujmoj | wošćipujmy |
| 2. | wošćipuj | wošćipujtej (-taj) | wošćipujće |
| 3. | wošćipuj, njech wošćipuje | wošćipujtej (-taj) | njech wošćipuja (wošćipuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-šći-po-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯oʃʧipou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wošćipowaše je 1x dokładźene, wošćipowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wotšćipać; wotšćipować; wošćipać
Přikłady:
- [1] Hdyž na druhi dźeń běrny wošćipowaše, začu dźiwne palenjo w porsće. (Katolski Posoł 1914)