woswjećować
Napohlad
woswjećować
woswjećować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | woswjećuju | woswjećujemoj | woswjećujemy |
2. | woswjećuješ | woswjećujetej (-taj) | woswjećujeće |
3. | woswjećuje | woswjećujetej | woswjećuja (woswjećuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | woswjećujo, woswjećujcy, woswjećowawši |
prezensowy particip | woswjećowacy |
preteritowy particip | woswjećowany |
ł-forma | woswjećował, woswjećowała, woswjećowało, dual: woswjećowałoj, plural: woswjećowali (woswjećowałe) |
werbalny substantiw | woswjećowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | woswjećowach | woswjećowachmoj | woswjećowachmy |
2. | woswjećowaše | woswjećowaštej | woswjećowašće |
3. | woswjećowaše | woswjećowaštej | woswjećowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | woswjećujmoj | woswjećujmy |
2. | woswjećuj | woswjećujtej (-taj) | woswjećujće |
3. | woswjećuj, njech woswjećuje | woswjećujtej (-taj) | njech woswjećuja (woswjećuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-swje-ćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔsu̯ʲeʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne woswjećowaše je 0x dokładźene, woswjećowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] swjećić; woswjećić; woswjećeć; wosławić; wosławjeć; wosławjować
Přikłady:
- [1] Runje w tutym sakramenće so tamne přeznaturske zjedno-ćenjo woswjećuje, kotrež něhdy w zbóžnym žiwjenju njebjeskim swoje wudospołnjenjo namaka. (Katolski Posoł 1914)
- M Božo, w potajnstwje dźensnišeho swjedźenja woswjećuješ wšu swoju cyrkej w kóždym ludźe a narodźe, wuliwaj Swjateho Ducha do wšeje šěrokosće swěta a rozliwaj tež dźensa do wutrobow to, štož je twoja bójska dostojnosć w samych spočatkach wopowědanja ewangelija skutkowała. (Wosadnik 1979)
- Z kajkimi myslemi woswjećujeće tutón jubilej? (Rozhlad 1997)