wottłóčować

wottłóčować

wottłóčować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wottłóčuju	wottłóčujemoj	wottłóčujemy
2.	wottłóčuješ	wottłóčujetej (-taj)	wottłóčujeće
3.	wottłóčuje	wottłóčujetej	wottłóčuja (wottłóčuju)

aspekt	ip
transgresiw	wottłóčujo, wottłóčujcy, wottłóčowawši
prezensowy particip	wottłóčowacy
preteritowy particip	wottłóčowany
ł-forma	wottłóčował, wottłóčowała, wottłóčowało, dual: wottłóčowałoj, plural: wottłóčowali (wottłóčowałe)
werbalny substantiw	wottłóčowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wottłóčowach	wottłóčowachmoj	wottłóčowachmy
2.	wottłóčowaše	wottłóčowaštej	wottłóčowašće
3.	wottłóčowaše	wottłóčowaštej	wottłóčowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	wottłóčujmoj	wottłóčujmy
2.	wottłóčuj	wottłóčujtej (-taj)	wottłóčujće
3.	wottłóčuj, njech wottłóčuje	wottłóčujtej (-taj)	njech wottłóčuja (wottłóčuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wot-tłó-čo-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯ɔttu̯óʧou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wottłóčowaše je 0x dokładźene, wottłóčowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wotćišćeć; wotćišćować; wottłóčić; wottłóčeć; wotstorčić; wotstorkować; wutłóčić; wutłóčeć; wutłóčować; wućišćeć

Přikłady:

[1] A ani kuska mi to wutrobu njewottłóčuje. (Brězan)

Tež tu para wšo wottłóčuje; wšo, štož njeje parnik, je zestariło za nas čas. (Katolski Posoł 1917)