wućišćować
wućišćować
wućišćować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wućišćuju | wućišćujemoj | wućišćujemy |
| 2. | wućišćuješ | wućišćujetej (-taj) | wućišćujeće |
| 3. | wućišćuje | wućišćujetej | wućišćuja (wućišćuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wućišćujo, wućišćujcy, wućišćowawši |
| prezensowy particip | wućišćowacy |
| preteritowy particip | wućišćowany |
| ł-forma | wućišćował, wućišćowała, wućišćowało, dual: wućišćowałoj, plural: wućišćowali (wućišćowałe) |
| werbalny substantiw | wućišćowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wućišćowach | wućišćowachmoj | wućišćowachmy |
| 2. | wućišćowaše | wućišćowaštej | wućišćowašće |
| 3. | wućišćowaše | wućišćowaštej | wućišćowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wućišćujmoj | wućišćujmy |
| 2. | wućišćuj | wućišćujtej (-taj) | wućišćujće |
| 3. | wućišćuj, njech wućišćuje | wućišćujtej (-taj) | njech wućišćuja (wućišćuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-ći-šćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uʧiʃʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wućišćowaše je 0x dokładźene, wućišćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wutłóčić; wutłóčeć; wutłóčować; wućišćeć; wotćišćeć; wotćišćować; wottłóčić; wottłóčeć; wottłóčować; wumaznyć; wumazać
Přikłady:
- [1] To wuchadźa ze zesylnjenja pólskoho srjedźnoho stawa, kiž němskich překupcow a rjemjeslnikow přecy bóle wućišćuje. (Katolski Posoł 1912)
- Budźeš wusywać, ale žně njezměješ, budźeš oliwy teptać, ale z wolijom so njebudźeš žałbować, móšt budźeš wućišćować, ale wina njebudźeš pić. (Stary zakoń 1973)
Přełožki
[wobdźěłać]
|