wuklepować
wuklepować
wuklepować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuklepuju | wuklepujemoj | wuklepujemy |
| 2. | wuklepuješ | wuklepujetej (-taj) | wuklepujeće |
| 3. | wuklepuje | wuklepujetej | wuklepuja (wuklepuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wuklepujo, wuklepujcy, wuklepowawši |
| prezensowy particip | wuklepowacy |
| preteritowy particip | wuklepowany |
| ł-forma | wuklepował, wuklepowała, wuklepowało, dual: wuklepowałoj, plural: wuklepowali (wuklepowałe) |
| werbalny substantiw | wuklepowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuklepowach | wuklepowachmoj | wuklepowachmy |
| 2. | wuklepowaše | wuklepowaštej | wuklepowašće |
| 3. | wuklepowaše | wuklepowaštej | wuklepowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wuklepujmoj | wuklepujmy |
| 2. | wuklepuj | wuklepujtej (-taj) | wuklepujće |
| 3. | wuklepuj, njech wuklepuje | wuklepujtej (-taj) | njech wuklepuja (wuklepuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-kle-po-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uklepou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wuklepowaše je 0x dokładźene, wuklepowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wuklepać
Přikłady:
- [1] Mój sebi jedyn druhomu suknju wuklepujemoj. (Katolski Posoł 1914)
- Na wohnju winowaty je dźěłaćer, kotryž swoju dymku wuklepujo na to njekedźbowaše, zo bě w njej hišće žehliwy popjeł. (Katolski Posoł 1911)