wusudźować
wusudźować
wusudźować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wusudźuju | wusudźujemoj | wusudźujemy |
| 2. | wusudźuješ | wusudźujetej (-taj) | wusudźujeće |
| 3. | wusudźuje | wusudźujetej | wusudźuja (wusudźuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wusudźujo, wusudźujcy, wusudźowawši |
| prezensowy particip | wusudźowacy |
| preteritowy particip | wusudźowany |
| ł-forma | wusudźował, wusudźowała, wusudźowało, dual: wusudźowałoj, plural: wusudźowali (wusudźowałe) |
| werbalny substantiw | wusudźowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wusudźowach | wusudźowachmoj | wusudźowachmy |
| 2. | wusudźowaše | wusudźowaštej | wusudźowašće |
| 3. | wusudźowaše | wusudźowaštej | wusudźowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wusudźujmoj | wusudźujmy |
| 2. | wusudźuj | wusudźujtej (-taj) | wusudźujće |
| 3. | wusudźuj, njech wusudźuje | wusudźujtej (-taj) | njech wusudźuja (wusudźuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-su-dźo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯usudʑou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wusudźowaše je 0x dokładźene, wusudźowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wobydlerjo w Iriskej, z kotrychž běchu mnozy knježerstwo přii podćišćenju zběžkow podpjerali, su dla njesmilnych wusudźowanjow surowje rozhorjeni, wosebje we hłownym měsće Dublinje. (Katolski Posoł 1916)
- Pjatk pred tydźenjom bě w Mesericach před ławniskim sudom wusudźowanjo hrabje Mielzcynskoho, kotryž bě na swojim kuble Dakowymokre swoju mandźelsku, 39lětnu hrabinku rodź. (Katolski Posoł 1914)