zwotročować
Napohlad
zwotročować
zwotročować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zwotročuju | zwotročujemoj | zwotročujemy |
2. | zwotročuješ | zwotročujetej (-taj) | zwotročujeće |
3. | zwotročuje | zwotročujetej | zwotročuja (zwotročuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | zwotročujo, zwotročujcy, zwotročowawši |
prezensowy particip | zwotročowacy |
preteritowy particip | zwotročowany |
ł-forma | zwotročował, zwotročowała, zwotročowało, dual: zwotročowałoj, plural: zwotročowali (zwotročowałe) |
werbalny substantiw | zwotročowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zwotročowach | zwotročowachmoj | zwotročowachmy |
2. | zwotročowaše | zwotročowaštej | zwotročowašće |
3. | zwotročowaše | zwotročowaštej | zwotročowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | zwotročujmoj | zwotročujmy |
2. | zwotročuj | zwotročujtej (-taj) | zwotročujće |
3. | zwotročuj, njech zwotročuje | zwotročujtej (-taj) | njech zwotročuja (zwotročuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zwot-ro-čo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zu̯ɔtʀɔʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zwotročowaše je 0x dokładźene, zwotročowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zwotročić; zwotročeć; podćisnyć; znjewólnić; znjewólnjeć
Přikłady:
- [1] A jenož zrědkahdy připóznaja, zo zwotročuje jeho zemja, kotrejež knjez sej mysli być, nic mjenje hač je zwotročił kajkižkuli knjezyk swojich roboćanow. (Brězan)
- Wuswobodź tych, kotrychž pohanske ludy zwotročuja! (Stary zakoń 1976)