zwotročować
zwotročować
zwotročować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zwotročuju | zwotročujemoj | zwotročujemy |
| 2. | zwotročuješ | zwotročujetej (-taj) | zwotročujeće |
| 3. | zwotročuje | zwotročujetej | zwotročuja (zwotročuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zwotročujo, zwotročujcy, zwotročowawši |
| prezensowy particip | zwotročowacy |
| preteritowy particip | zwotročowany |
| ł-forma | zwotročował, zwotročowała, zwotročowało, dual: zwotročowałoj, plural: zwotročowali (zwotročowałe) |
| werbalny substantiw | zwotročowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zwotročowach | zwotročowachmoj | zwotročowachmy |
| 2. | zwotročowaše | zwotročowaštej | zwotročowašće |
| 3. | zwotročowaše | zwotročowaštej | zwotročowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zwotročujmoj | zwotročujmy |
| 2. | zwotročuj | zwotročujtej (-taj) | zwotročujće |
| 3. | zwotročuj, njech zwotročuje | zwotročujtej (-taj) | njech zwotročuja (zwotročuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zwot-ro-čo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zu̯ɔtʀɔʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zwotročowaše je 0x dokładźene, zwotročowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zwotročić; zwotročeć; podćisnyć; znjewólnić; znjewólnjeć
Přikłady:
- [1] A jenož zrědkahdy připóznaja, zo zwotročuje jeho zemja, kotrejež knjez sej mysli być, nic mjenje hač je zwotročił kajkižkuli knjezyk swojich roboćanow. (Brězan)
- Wuswobodź tych, kotrychž pohanske ludy zwotročuja! (Stary zakoń 1976)