čitać

čitać

čitać (hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	čitam	čitamoj	čitamy
2.	čitaš	čitatej (-taj)	čitaće
3.	čita	čitatej (-taj)	čitaja (čitaju)

aspekt	ip
transgresiw	čitajo, čitajcy, čitawši
prezensowy particip	čitacy
preteritowy particip	čitany
ł-forma	čitał, čitała, čitało, dual: čitałoj, plural: čitali (čitałe)
werbalny substantiw	čitanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	čitach	čitachmoj	čitachmy
2.	čitaše	čitaštej	čitašće
3.	čitaše	čitaštej	čitachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	čitajmoj	čitajmy
2.	čitaj	čitajtej	čitajće
3.	čitaj, njech čita	čitajtej	njech čitaja (čitaju)

Ortografija

Dźělenje słowow: či-tać

Wurjekowanje

IPA: [čitač]

Semantika

Woznamy:

[1] informaciju z napisaneho teksta wzać.

[2] na uniwersiće: přednoški dźeržeć

Antonymy:

[1] pisać

Kolokacije:

[1] knihu čitać, nowiny čitać

Přikłady:

[1] "Ja Kóčkec?", zaru hněwnje law, "tak pój so ze mnu witać! Maš pismo, kotry sym ja staw? Tuž chcemoj sej je čitać." (Zejler)

Wotwodźene wopřijeća:

čitar, čitarka, čitarstwo, čitanje, dočitać, so načitać, počitać, přečitać, wučitać, začitać

Přełožki

bołharski: [1] чета (četa) delnjoserbski: [1] cytaś čěski: [1] číst esperanto: [1] legi; [2] kolekti, rikolti; [3] ordigi; [4] prelegi, voĉlegi finski: [1] lukea francoski: [1] lire; [2] vendanger; [4] faire un cours hornjoserbski: [1] čitać (ip), dočitać (p) italski: leggere, raccogliere japanski: [1] 読む (よむ,yomu) jendźelski: [1] read; [2] pick, glean; [4] lecture łaćonski: [1, 2] legere; [4] -

litawski: [1] skaityti madźarski: [1] olvasni němski: [1] lesen nižozemski: [1] lezen; [2] oppikken norwegski: lese pólski: [1] czytać portugalski: [1] ler ruski: [1] читать (čitatʹ) španiski: [1] leer; [2] vendimiar; [4] - šwedski: [1] läsa turkowski: [1] okumak