K wobsahej skočić

abonować

z Wikisłownika

abonować

wosoba singular dual plural
1. abonujuabonujemojabonujemy
2. abonuješabonujetej (-taj)abonujeće
3. abonujeabonujetejabonuja (abonuju)
aspekt ip
transgresiw abonujo, abonujcy, abonowawši
prezensowy particip abonowacy
preteritowy particip abonowany
ł-forma abonował, abonowała, abonowało,
dual: abonowałoj, plural: abonowali (abonowałe)
werbalny substantiw abonowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. abonowachabonowachmojabonowachmy
2. abonowašeabonowaštejabonowašće
3. abonowašeabonowaštejabonowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. abonujmojabonujmy
2. abonujabonujtej (-taj)abonujće
3. abonuj, njech abonujeabonujtej (-taj)njech abonuja (abonuju)

Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow: a-bo-no-wać

Wurjekowanje

[wobdźěłać]
IPA: [a'bɔnou̯ač]

Semantika

[wobdźěłać]

Přikłady:

[1] Tohorunja móže so na tele zapisy kaž dotal tež wosebje abonować. (Katolski Posoł 1915)
Wězo je darmotne abonowanje w:hsb:Rozhlada přez Maćicu Serbsku wotwisne wot Wašeje zwólniwosće, přinoški wotknihować dać. (Rozhlad 1993)
Wón zběraše a archiwěrowaše nowinske wozjewjenja wo Serbach kaž tež wobrazowy material wot Ludvika Kuby, Ante Trstenjaka, Hanki Krawcec a karty wo Łužicy a abonowaše po wójnje Nowu dobu a Rozhlad. (Rozhlad 1993)
Tež na Was so z tej próstwu wobroćam: Rozestajejće tu naležnosć knjezej Czudowskemu a prošće jeho w mojim mjenje, hač wón a jeho přećeljo w Moskwje njebychu chcyli 50 eksemplarow abonować. (Ćišinski)


Přełožki

[wobdźěłać]