abonować
abonować
abonować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | abonuju | abonujemoj | abonujemy |
| 2. | abonuješ | abonujetej (-taj) | abonujeće |
| 3. | abonuje | abonujetej | abonuja (abonuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | abonujo, abonujcy, abonowawši |
| prezensowy particip | abonowacy |
| preteritowy particip | abonowany |
| ł-forma | abonował, abonowała, abonowało, dual: abonowałoj, plural: abonowali (abonowałe) |
| werbalny substantiw | abonowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | abonowach | abonowachmoj | abonowachmy |
| 2. | abonowaše | abonowaštej | abonowašće |
| 3. | abonowaše | abonowaštej | abonowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | abonujmoj | abonujmy |
| 2. | abonuj | abonujtej (-taj) | abonujće |
| 3. | abonuj, njech abonuje | abonujtej (-taj) | njech abonuja (abonuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
a-bo-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: [a'bɔnou̯ač]
Semantika
Přikłady:
- [1] Tohorunja móže so na tele zapisy kaž dotal tež wosebje abonować. (Katolski Posoł 1915)
- Wězo je darmotne abonowanje w:hsb:Rozhlada přez Maćicu Serbsku wotwisne wot Wašeje zwólniwosće, přinoški wotknihować dać. (Rozhlad 1993)
- Wón zběraše a archiwěrowaše nowinske wozjewjenja wo Serbach kaž tež wobrazowy material wot Ludvika Kuby, Ante Trstenjaka, Hanki Krawcec a karty wo Łužicy a abonowaše po wójnje Nowu dobu a Rozhlad. (Rozhlad 1993)
- Tež na Was so z tej próstwu wobroćam: Rozestajejće tu naležnosć knjezej Czudowskemu a prošće jeho w mojim mjenje, hač wón a jeho přećeljo w Moskwje njebychu chcyli 50 eksemplarow abonować. (Ćišinski)
Přełožki
[wobdźěłać]
|