krótki
krótki
krótki (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
adjektiw[wobdźěłać]
kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | krótka | krótki | krótke | krótkej (krótkaj) |
krótke (krótcy) |
genitiw | krótkeje | krótkeho | krótkeho | krótkeju | krótkich |
datiw | krótkej | krótkemu | krótkemu | krótkimaj | krótkim |
akuzatiw | krótku | krótki (krótkeho) |
krótke | krótkej (krótkeju) |
krótke (krótkich) |
instrumental | krótkej | krótkim | krótkim | krótkimaj | krótkimi |
lokatiw | krótkej | krótkim | krótkim | krótkimaj | krótkich |
adjektiw | krótki |
---|---|
adwerb | krótko abo krótce |
komparatiw | krótši |
superlatiw | najkrótši |
absolutiw | nanajkrótši |
Ortografija
Dźělenje słowow:
kró·t·ki
Semantika
Synonymy:
- [1] kuši
Antonymy:
- [1] dołhi
Hyperonymy:
- [1] mały
Kolokacije:
- [1] krótke ranje (= juhowuchod), krótki wječor (=juhozapad)
Přikłady:
- [1] Muka, wěr mi (hakle před krótkim mějach składnosć to nazhonić), někotryžkuli dobry literat by do >>Lužicy<< pisał, ale jeho je hańba, we towarstwje tajkich skribentow so hibać. (Ćišinski)
- Ale kak to Jěwje z krótkim słowom rjec? (Kubašec)
Rěčne wobroty:
- z krótkim a słódkim (= skrótka prajene) , překrótko přińć (=přemało dóstać), krótšo stupać (= swoje mocy lutować)
Wotwodźene wopřijeća:
- krótkoadresa, krótkobiografija, krótkočara, krótkočarowy, krótkočasny, krótkodobny, krótkodychaty, krótkodychowy, krótkodźěłaćer, krótkodźěłaćerka, krótkodźěławy, krótkodźěło, krótkofilm, krótkokomentar, krótkokurs, krótkonohaty, krótkopis, krótkopowědančko, krótkoprotokol, krótkorańši, krótkorukawaty, krótkosć, krótkosłomity, krótkospjeće, krótkošijaty, krótkotrajny, krótkowalmowy, krótkowidnosć, krótkowidny, krótkowječorny, krótkowłoknity, krótkowłosaty, krótkožijny, krótkožołma, skrótka