K wobsahej skočić

krótki

z Wikisłownika

krótki

kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw krótka krótki krótke krótkej
(krótkaj)
krótke
(krótcy)
genitiw krótkeje krótkeho krótkeho krótkeju krótkich
datiw krótkej krótkemu krótkemu krótkimaj krótkim
akuzatiw krótku krótki
(krótkeho)
krótke krótkej
(krótkeju)
krótke
(krótkich)
instrumental krótkej krótkim krótkim krótkimaj krótkimi
lokatiw krótkej krótkim krótkim krótkimaj krótkich


adjektiw krótki
adwerb krótko abo krótce
komparatiw krótši
superlatiw najkrótši
absolutiw nanajkrótši


Ortografija

Dźělenje słowow: kró·t·ki

Semantika

Synonymy:

[1] kuši

Antonymy:

[1] dołhi

Hyperonymy:

[1] mały

Kolokacije:

[1] krótke ranje (= juhowuchod), krótki wječor (=juhozapad)

Přikłady:

[1] Muka, wěr mi (hakle před krótkim mějach składnosć to nazhonić), někotryžkuli dobry literat by do >>Lužicy<< pisał, ale jeho je hańba, we towarstwje tajkich skribentow so hibać. (Ćišinski)
Zo bych hišće krótke słowčko wo wosebitych plistach přeradźił. (Radlubin)
Ale kak to Jěwje z krótkim słowom rjec? (Kubašec)

Rěčne wobroty:

z krótkim a słódkim (= skrótka prajene) , překrótko přińć (=přemało dóstać), krótšo stupać (= swoje mocy lutować)

Wotwodźene wopřijeća:

krótkoadresa, krótkobiografija, krótkočara, krótkočarowy, krótkočasny, krótkodobny, krótkodychaty, krótkodychowy, krótkodźěłaćer, krótkodźěłaćerka, krótkodźěławy, krótkodźěło, krótkofilm, krótkokomentar, krótkokurs, krótkonohaty, krótkopis, krótkopowědančko, krótkoprotokol, krótkorańši, krótkorukawaty, krótkosć, krótkosłomity, krótkospjeće, krótkošijaty, krótkotrajny, krótkowalmowy, krótkowidnosć, krótkowidny, krótkowječorny, krótkowłoknity, krótkowłosaty, krótkožijny, krótkožołma, skrótka


Přełožki

[wobdźěłać]