lěnikować
lěnikować
lěnikować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | lěnikuju | lěnikujemoj | lěnikujemy |
| 2. | lěnikuješ | lěnikujetej (-taj) | lěnikujeće |
| 3. | lěnikuje | lěnikujetej | lěnikuja (lěnikuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | lěnikujo, lěnikujcy, lěnikowawši |
| prezensowy particip | lěnikowacy |
| preteritowy particip | lěnikowany |
| ł-forma | lěnikował, lěnikowała, lěnikowało, dual: lěnikowałoj, plural: lěnikowali (lěnikowałe) |
| werbalny substantiw | lěnikowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | lěnikowach | lěnikowachmoj | lěnikowachmy |
| 2. | lěnikowaše | lěnikowaštej | lěnikowašće |
| 3. | lěnikowaše | lěnikowaštej | lěnikowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | lěnikujmoj | lěnikujmy |
| 2. | lěnikuj | lěnikujtej (-taj) | lěnikujće |
| 3. | lěnikuj, njech lěnikuje | lěnikujtej (-taj) | njech lěnikuja (lěnikuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
lě-ni-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: lʲɪnikou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne lěnikowaše je 0x dokładźene, lěnikowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] lěnjeho pasć; lěnika pasć; njechača pasć; lěnichować; lěnjošić; lěnju žiłu přećahować
Přikłady:
- [1] Zetkawachmy so z tutym wupluskom ruskeho luda w Praze, hdźež něhdyši běli gardisća žiworjachu jako wěčni studenća, wudźeržowani wot čěskosłowakskeho stata Masaryka a Beneša, w Berlinje na Kurfü hdźež jako jebačni pinčnicy a wrotarjo hosći slěkachu, w juhosłowjanskich klóštrach, hdźež jako mazani mniša lěnikowachu. (Njechorński)
- Na tutej baji spóznajemy druhi didaktiski wutk: Dźěłaćerjo (w tym padźe wučomnicy) maja pilnje dźěłać a nic lěnikować. (Rozhlad 2000)