parfimować
parfimować
parfimować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | parfimuju | parfimujemoj | parfimujemy |
| 2. | parfimuješ | parfimujetej (-taj) | parfimujeće |
| 3. | parfimuje | parfimujetej | parfimuja (parfimuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | parfimujo, parfimujcy, parfimowawši |
| prezensowy particip | parfimowacy |
| preteritowy particip | parfimowany |
| ł-forma | parfimował, parfimowała, parfimowało, dual: parfimowałoj, plural: parfimowali (parfimowałe) |
| werbalny substantiw | parfimowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | parfimowach | parfimowachmoj | parfimowachmy |
| 2. | parfimowaše | parfimowaštej | parfimowašće |
| 3. | parfimowaše | parfimowaštej | parfimowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | parfimujmoj | parfimujmy |
| 2. | parfimuj | parfimujtej (-taj) | parfimujće |
| 3. | parfimuj, njech parfimuje | parfimujtej (-taj) | njech parfimuja (parfimuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
par-fi-mo-wać
Wurjekowanje
- IPA: paʀfimou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne parfimowaše je 0x dokładźene, parfimowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wón namaka wjele holcow a ležeše z nimi we łožu, kaž bě wono runje pósłane: z móška abo ze słomy, z wonjaceho syna abo ze žiwicowych hałzow młodych šmrěkow, pjerowate matracy hrochoweje princesny a hlinjane huno popjelawki, ćopły pěsk při mórskim brjohu a parfimowana woda w kachlowanej wani, a jónu steješe jedna před nim, naha, ruce pod nadrami, kožu palacu, wona praji, što ja nimam, štož Smjała měješe. (Brězan)
Přełožki[wobdźěłać]
|