potorhować
potorhować
potorhować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | potorhuju | potorhujemoj | potorhujemy |
| 2. | potorhuješ | potorhujetej (-taj) | potorhujeće |
| 3. | potorhuje | potorhujetej | potorhuja (potorhuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | potorhujo, potorhujcy, potorhowawši |
| prezensowy particip | potorhowacy |
| preteritowy particip | potorhowany |
| ł-forma | potorhował, potorhowała, potorhowało, dual: potorhowałoj, plural: potorhowali (potorhowałe) |
| werbalny substantiw | potorhowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | potorhowach | potorhowachmoj | potorhowachmy |
| 2. | potorhowaše | potorhowaštej | potorhowašće |
| 3. | potorhowaše | potorhowaštej | potorhowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | potorhujmoj | potorhujmy |
| 2. | potorhuj | potorhujtej (-taj) | potorhujće |
| 3. | potorhuj, njech potorhuje | potorhujtej (-taj) | njech potorhuja (potorhuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-tor-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: pɔtɔʀhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne potorhowaše je 0x dokładźene, potorhowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] potorhać; potorhnyć; dele torhać; spotorhać; spotorhować; powalić; powaleć; spowaleć; powróćić; powróćeć
Přikłady:
- [1] A kaž sym něhdy nad nimi stražował, zo bych wutorhował a potorhował, roztorhował a ničił a kóncował, tak budu so starosćić a kedźbować, zo bychu nětko natwarjeli a sadźeli, rěči Knjez. (Stary zakoń 1973)
- Ma tež swoje za so, zo na wsy wostanjemy, kaž dołho so hodźi: pschec7zehnjemy-li so do města, nastanu bórzy narodne schmjaty, kotrež njetwarja ale potorhuja. (Serbski hospodar 1889)
Přełožki[wobdźěłać]
|