santrować
santrować
santrować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | santruju | santrujemoj | santrujemy |
| 2. | santruješ | santrujetej (-taj) | santrujeće |
| 3. | santruje | santrujetej | santruja (santruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | santrujo, santrujcy, santrowawši |
| prezensowy particip | santrowacy |
| preteritowy particip | santrowany |
| ł-forma | santrował, santrowała, santrowało, dual: santrowałoj, plural: santrowali (santrowałe) |
| werbalny substantiw | santrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | santrowach | santrowachmoj | santrowachmy |
| 2. | santrowaše | santrowaštej | santrowašće |
| 3. | santrowaše | santrowaštej | santrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | santrujmoj | santrujmy |
| 2. | santruj | santrujtej (-taj) | santrujće |
| 3. | santruj, njech santruje | santrujtej (-taj) | njech santruja (santruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
san-tro-wać
Wurjekowanje
- IPA: santʀou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne santrowaše je 0x dokładźene, santrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] puzolić so
Přikłady:
- [1] To tola hewak ženje njeje<<, sej nimoducy pomysli a chcyjo nochcyjo do njeho pohladnje, tež hišće tak trochu skedźbliwišo, pytajo za přičinu šěrokeho wotewrjenja wrotow, >>To snadź hižo wot ranja domoj woža, zo so jim zorno pod palacym słóncom wuroniło njeby, -- Wčera su wšitcy z płachtami na rjeblowanych wozach do polow jězdźili<<, so hišće dopomni a mysli zaso na mału mzdu, kotruž buram lětsa pót a próca přinjesetej, Njedohlada so Mjecheloweje, kotraž jemu z hródźinymi durjemi z pjasću hrozy, Pětr njeje wědźał, čehodla Mjechelic na jeho postrow a přećelne přiwołanje njewotmołwja, chiba jenož bórčo a santrujo, doniž jemu šulske dźěći njewupowědaja, čeho jeho Mjechelowa winuje, Wučer je so zwoprědka smjał, potom pak -- jara so stróžo -- dowidźał, zo ta wěc docyła směšna njeje. (Kubašec)