K wobsahej skočić

spurtować

z Wikisłownika

spurtować

wosoba singular dual plural
1. spurtuju spurtujemoj spurtujemy
2. spurtuješ spurtujetej (-taj) spurtujeće
3. spurtuje spurtujetej spurtuja (spurtuju)
aspekt ip
transgresiw spurtujo, spurtujcy, spurtowawši
prezensowy particip spurtowacy
preteritowy particip spurtowany
ł-forma spurtował, spurtowała, spurtowało,
dual: spurtowałoj, plural: spurtowali (spurtowałe)
werbalny substantiw spurtowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. spurtowach spurtowachmoj spurtowachmy
2. spurtowaše spurtowaštej spurtowašće
3. spurtowaše spurtowaštej spurtowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. spurtujmoj spurtujmy
2. spurtuj spurtujtej (-taj) spurtujće
3. spurtuj, njech spurtuje spurtujtej (-taj) njech spurtuja (spurtuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: spur-to-wać

Wurjekowanje

IPA: spuʀtou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne spurtowaše je 4x dokładźene, spurtowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Měrćin Horjena spurtowaše přez hrajnišćo. (Wornar)
Běžese hač do stareje pěskoweje jamy, něhdźe pjećdźesać króć tam zaskakowaše, skoči z mócnym naběhom pjatnaće króć po nasypje dele, spurtowaše w pěsku po nahłej skłoninje zaso horje, wobhladowaše so skradźu, hač jeho štó wobkedźbuje, wuhrjeba sej z pěska sekeru a rubaše drjewo. (Wornar)
Zhraba so zaso, položi město nowiny swoju pomazku na hečku a spurtowaše, štož móžeše, z domu. (Wornar)
Jedyn z běharjow padny, zhubi swój črij, schili so za nim, spěšnje měješe jón zaso w horšći, sydny so do trawy, zjědźe do njeho a spurtowaše za ćěkacymi. (Wornar)


Přełožki

[wobdźěłać]