zakuzłować
zakuzłować
zakuzłować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zakuzłuju | zakuzłujemoj | zakuzłujemy |
| 2. | zakuzłuješ | zakuzłujetej (-taj) | zakuzłujeće |
| 3. | zakuzłuje | zakuzłujetej | zakuzłuja (zakuzłuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zakuzłujo, zakuzłujcy, zakuzłowawši |
| prezensowy particip | zakuzłowacy |
| preteritowy particip | zakuzłowany |
| ł-forma | zakuzłował, zakuzłowała, zakuzłowało, dual: zakuzłowałoj, plural: zakuzłowali (zakuzłowałe) |
| werbalny substantiw | zakuzłowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zakuzłowach | zakuzłowachmoj | zakuzłowachmy |
| 2. | zakuzłowaše | zakuzłowaštej | zakuzłowašće |
| 3. | zakuzłowaše | zakuzłowaštej | zakuzłowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zakuzłujmoj | zakuzłujmy |
| 2. | zakuzłuj | zakuzłujtej (-taj) | zakuzłujće |
| 3. | zakuzłuj, njech zakuzłuje | zakuzłujtej (-taj) | njech zakuzłuja (zakuzłuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-ku-zło-wać
Wurjekowanje
- IPA: zakuzu̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zakuzłowaše je 0x dokładźene, zakuzłowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zakuzłać; načinić; načinjeć; překuzłać
Přikłady:
- [1] Jeje łamanja, sćiny, jeje połćmu abo slepjacu přećiwnu swěcu wón zasadźuje a zakuzłuje z tym rumnosće runje tak kaž je z kuzła wuswobodźa Pohlad přez tónowy wjelb schodow Wojerowskeho hrodu zawjedźe runjewon k pućowanju do swěcy, do swětła dnja. (Rozhlad 1996)
- Potom pak jich płomjenjate jazyki wobkuzłuja a zakuzłuja. (Kubašec)
- Njehrožeše z čerwjenym honačom na třěše, ani ze zakuzłowanjom, ani zo nahrabnych do nowin da, ale wozmy z polcy mjelčo pónojčku z w mlocy jahłami a rjanym kuskom pječenje. (Katolski Posoł 1911)
Přełožki
[wobdźěłać]
|