zbubnować
zbubnować
zbubnować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zbubnuju | zbubnujemoj | zbubnujemy |
| 2. | zbubnuješ | zbubnujetej (-taj) | zbubnujeće |
| 3. | zbubnuje | zbubnujetej (-taj) | zbubnuja (zbubnuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | zbubnujo, zbubnujcy, zbubnowawši | ||
| prezensowy particip | zbubnowacy | ||
| preteritowy particip | zbubnowany | ||
| ł-forma | zbubnował, zbubnowała, zbubnowało, dual: zbubnowałoj, plural: zbubnowali (zbubnowałe) | ||
| werbalny substantiw | zbubnowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zbubnowach | zbubnowachmoj | zbubnowachmy |
| 2. | zbubnowa | zbubnowaštej | zbubnowašće |
| 3. | zbubnowa | zbubnowaštej | zbubnowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zbubnujmoj | zbubnujmy |
| 2. | zbubnuj | zbubnujtej (-taj) | zbubnujće |
| 3. | zbubnuj, njech zbubnuje | zbubnujtej (-taj) | njech zbubnuja (zbubnuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zbub-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: zbubnou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zbubnowaše je 0x dokładźene, zbubnowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Gestapo čušleše dołho wokoło, pjekarski měješe moje złoto na jazyku a njewědźeše ničo dokładneho, potom so do wehrmachty přizjewi, a ći, kotrychž bě wón hromadu zbubnował, wostajichu swoje brune košle w kamorje wisajo, a Florian wopraša so w běrowje za namakanki za předźiwnym šawlom, kotryž bě wón -- najskerje w měšćanskim parku -- zhubił, tři dny před wonym ćěmnym wječorom, hdyž ja před pjekarskim woknom stejach, čornu bojosć w cyłym ćěle a jasny rozum we hłowje. (Brězan)