naplahować
naplahować
naplahować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | naplahuju | naplahujemoj | naplahujemy |
| 2. | naplahuješ | naplahujetej (-taj) | naplahujeće |
| 3. | naplahuje | naplahujetej (-taj) | naplahuja (naplahuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | naplahujo, naplahujcy, naplahowawši | ||
| prezensowy particip | naplahowacy | ||
| preteritowy particip | naplahowany | ||
| ł-forma | naplahował, naplahowała, naplahowało, dual: naplahowałoj, plural: naplahowali (naplahowałe) | ||
| werbalny substantiw | naplahowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | naplahowach | naplahowachmoj | naplahowachmy |
| 2. | naplahowa | naplahowaštej | naplahowašće |
| 3. | naplahowa | naplahowaštej | naplahowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | naplahujmoj | naplahujmy |
| 2. | naplahuj | naplahujtej (-taj) | naplahujće |
| 3. | naplahuj, njech naplahuje | naplahujtej (-taj) | njech naplahuja (naplahuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-pla-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: naplahou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne naplahowaše je 0x dokładźene, naplahowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] plahować; kubłać; wuplahować; splahować; připlahować; přikubłać; wukubłać
Přikłady:
- [1] Hdyž budźa tohodla naše fabriki k dobyću dusykow z powětra dospołnje wutwarjene, budźe tu tež za naše ratarstwo telko dusyka, zo móže wone potom z joho pomocu wo wjele wjacy picy, a wosebje bohatšeje na bělku naplahować. (Katolski Posoł 1916)
- Symjeńtnoho dźećela a druhoho symjenja njech sebi kóždy sam naplahuje. (Katolski Posoł 1916)
- Tuž je wažne, zo so wobsedźerjo zahrodow a zahrodkow prócuja, sebi symjenja sami naplahować, kaž bunowe, hrochowe atd. (Katolski Posoł 1915)
- Přez tutu njecłowjesku politiku je sebi Pruska w rańšich stronach lud naplahowała, kotryž jenož z pjasću w zaku a z poklećom na jazyku na swojich podtłóčowarjow mysli. (Katolski Posoł 1914)