K wobsahej skočić

popować

z Wikisłownika

popować

wosoba singular dual plural
1. popuju popujemoj popujemy
2. popuješ popujetej (-taj) popujeće
3. popuje popujetej popuja (popuju)
aspekt ip
transgresiw popujo, popujcy, popowawši
prezensowy particip popowacy
preteritowy particip popowany
ł-forma popował, popowała, popowało,
dual: popowałoj, plural: popowali (popowałe)
werbalny substantiw popowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. popowach popowachmoj popowachmy
2. popowaše popowaštej popowašće
3. popowaše popowaštej popowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. popujmoj popujmy
2. popuj popujtej (-taj) popujće
3. popuj, njech popuje popujtej (-taj) njech popuja (popuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: po-po-wać

Wurjekowanje

IPA: popou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne popowaše je 0x dokładźene, popowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] spopować; pupować

Přikłady:

[1] A potom, hdyž popowachu: polo stoješe kaž cyły regiment wojakow, muž při mužu. (Katolski Posoł 1914)
Urbane žiwjenje, arsvivendi, wuměłstwo přećelneho poškrěća, popowa hudźba, sport, žiwjenje same spytaše přeskočić njewidźomne hranicy a rozdźěle a wšako zamo tež husto, je přeskočić. (Rozhlad 1996)
Čeledź jědźeše posyčenu pšencu wjazać a popować a pšeńčnišćo zahrabować. (Kubašec)
A při popowanju dyrbjachu tež kedźbować, zo jim kłóski do wočow nješlipnychu, to běše bolostne. (Žadyn happy end 2001)
Najchmańše je so tola hišće w tym nastupanju popowanjo žitow wopokazało za dozrawjenjo. (Katolski Posoł 1916)
Druhdze popuja jecžmjeń runiž kaž my žito, k najmje7nschomu pschi schpatnym wjedrje. (Serbski hospodar 1889)


Přełožki

[wobdźěłać]