wolóžować
wolóžować
wolóžować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wolóžuju | wolóžujemoj | wolóžujemy |
| 2. | wolóžuješ | wolóžujetej (-taj) | wolóžujeće |
| 3. | wolóžuje | wolóžujetej | wolóžuja (wolóžuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wolóžujo, wolóžujcy, wolóžowawši |
| prezensowy particip | wolóžowacy |
| preteritowy particip | wolóžowany |
| ł-forma | wolóžował, wolóžowała, wolóžowało, dual: wolóžowałoj, plural: wolóžowali (wolóžowałe) |
| werbalny substantiw | wolóžowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wolóžowach | wolóžowachmoj | wolóžowachmy |
| 2. | wolóžowaše | wolóžowaštej | wolóžowašće |
| 3. | wolóžowaše | wolóžowaštej | wolóžowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wolóžujmoj | wolóžujmy |
| 2. | wolóžuj | wolóžujtej (-taj) | wolóžujće |
| 3. | wolóžuj, njech wolóžuje | wolóžujtej (-taj) | njech wolóžuja (wolóžuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-ló-žo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔlóʒou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wolóžowaše je 2x dokładźene, wolóžowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wolóžić; wolóžeć; polóžić; polóžeć
Přikłady:
- [1] Wšelake srědki so nałožuja, zo by so dóńt našich wojowarjow a jich domjacych wolóžował. (Katolski Posoł 1915)
- Za tutym zwěsćenjom chowa so tragika Nowakoweje biografije, kotraž pak so wolóžuje. (Rozhlad 1992)
- Ale, kaž prajene, tragika biografije so wolóžuje. (Rozhlad 1992)
- Wono wolóžuje wosebje čitarjam, kotřiž delnjoserbšćinu tak derje njewobknježa, lekturu. (Rozhlad 1992)
- To wolóžuje so přez centralne geografiske połoženje - Budyšin a Choćebuz. (Rozhlad 1992)
- To wolóžowaše šulsku organizaciju a diferencowanje šulerjow po wukonach. (Rozhlad 1999)
- Pola njeho su so lubosće k dźěćom, tež k tym najchudšim, nasrěbali, Čehodla to hizo njeje -- nětko, hdyž tola železnicy kraje wjazaja a pućowanje wolóžuja? (Kubašec)
- Potom byštej narodny aspekt a rěčnje zwuraznjene nutřkowne stejišćo wróćo stupiłoj před hołej formu, kiž spisowaćelej 454 puć po terenach literatury do wěsteje měry wolóžuje (Rozhlad 1994)
- Bórzy ćicho, bórzy wótře so modlicy wolóžowaše swoju wobčeženu wutrobu; wosebje pak dachu so sćěhowace słowa derje rozeznać: "Knježe, ty sy swojoho jandźela pósłał, kotryž mječ njechmanikow zadźeržowaše, zo je twojoho słužownika jenož słabje zranił a joho njeje morił. (Katolski Posoł 1913)
- Bolosćiwa maći luba, bolosće nam wolóžuj! (Wosadnik 1979)