wotnošować
wotnošować
wotnošować (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotnošuju | wotnošujemoj | wotnošujemy |
| 2. | wotnošuješ | wotnošujetej (-taj) | wotnošujeće |
| 3. | wotnošuje | wotnošujetej | wotnošuja (wotnošuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wotnošujo, wotnošujcy, wotnošowawši |
| prezensowy particip | wotnošowacy |
| preteritowy particip | wotnošowany |
| ł-forma | wotnošował, wotnošowała, wotnošowało, dual: wotnošowałoj, plural: wotnošowali (wotnošowałe) |
| werbalny substantiw | wotnošowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotnošowach | wotnošowachmoj | wotnošowachmy |
| 2. | wotnošowaše | wotnošowaštej | wotnošowašće |
| 3. | wotnošowaše | wotnošowaštej | wotnošowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wotnošujmoj | wotnošujmy |
| 2. | wotnošuj | wotnošujtej (-taj) | wotnošujće |
| 3. | wotnošuj, njech wotnošuje | wotnošujtej (-taj) | njech wotnošuja (wotnošuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-no-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔtnoʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wotnošowaše je 0x dokładźene, wotnošowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wotnosyć; wotnošeć; wotnjesć; wotnušeć; preč njesć; preč nosyć; preč znosyć
Přikłady:
- [1] Kaž je so wobkedźbowało, su wosebje dźěći, kotrež hałzy a hałžki wottorhaja a wódrěja a z wačokami wotnošuja, zo bychu je potom tola jenož preč ćisnyłe. (Katolski Posoł 1915)
- Jubilate ertow rudźanych wotnošuja hory, skały -- wotnošuja lěsy šumjace. (Brězan)
- Wjesnjenjo běchu poćasu kamjenje mjeztym drje rozpadowacych twarjenjow nuknicy k natwarej swojich nowych domčkow a statokow wotnošowali. (Rozhlad 1993)
- Hdźež we wsy worješina steji, na tu wěsće nazymu wróny přileća a jedyn worjech po druhim wotnošuja, potom ze swojim sylnym pyskom do njeho dypaja a buchaja, doniž jón njerozbija. (Šěca)
- Kelko tysac kórcow žita běštaj wobaj zažiwo hižo wotnošowałoj, ale steještaj z runym chribjetom kaž sylnaj dubaj. (Iselt)
- Kelko tysac kórcow žita běštaj wobaj zažiwo hižo wotnošowałoj, ale steještaj z runym chribjetom kaž sylnaj dubaj. (Iselt)
- Kaž je so wobkedźbowało, su wosebje dźěći, kotrež hałzy a hałški wottorhaja a wódrěja a z wačokami wotnošuja, zo bychu je potom tola jenož preč ćisnyłe. (Katolski Posoł 1916)
Přełožki
[wobdźěłać]
|