konturować

konturować

konturować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	konturuju	konturujemoj	konturujemy
2.	konturuješ	konturujetej (-taj)	konturujeće
3.	konturuje	konturujetej	konturuja (konturuju)

aspekt	ip
transgresiw	konturujo, konturujcy, konturowawši
prezensowy particip	konturowacy
preteritowy particip	konturowany
ł-forma	konturował, konturowała, konturowało, dual: konturowałoj, plural: konturowali (konturowałe)
werbalny substantiw	konturowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	konturowach	konturowachmoj	konturowachmy
2.	konturowaše	konturowaštej	konturowašće
3.	konturowaše	konturowaštej	konturowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	konturujmoj	konturujmy
2.	konturuj	konturujtej (-taj)	konturujće
3.	konturuj, njech konturuje	konturujtej (-taj)	njech konturuja (konturuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: kon-tu-ro-wać

Wurjekowanje

IPA: kɔntuʀou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne konturowaše je 0x dokładźene, konturowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Potom warješe kulowata sukarniska 232 žona běrny abo pražeše je z němskim połćom, to rěka z pólskim połćom, kotryž Němcy žerjechu, běchu dobreje mysle, sedźachu a pijachu, zdaše so druhdy, zo njeje wójny, bě zyma wonka, sněh bě swět přeměnił do lutych mjechkich njekonturowanych rysow, druhdy mějachu tež kapku wódki, potom spěwachu mjelčo pólske spěwy, kłonjachu hłowy a spěwachu zapřisahani, a wučer z nimi spěwaše. (Młynkowa)

Nastanje "imaginarny rum, podobny rumej, rysowanym w ,,Trjebin, Slepo, Miłoraz, 'ale tón imaginarny rum so njewobsadźi jenož ze siluetami jednotliwych awtorow (kaž na přikład LorencaZalěskeho), ale ze starosćiwje konturowanymi postawami. (Rozhlad 1998)