K wobsahej skočić

nawikować

z Wikisłownika

nawikować

wosoba singular dual plural
1. nawikuju nawikujemoj nawikujemy
2. nawikuješ nawikujetej (-taj) nawikujeće
3. nawikuje nawikujetej (-taj) nawikuja (nawikuju)


aspekt p
transgresiw nawikujo, nawikujcy, nawikowawši
prezensowy particip nawikowacy
preteritowy particip nawikowany
ł-forma nawikował, nawikowała, nawikowało,
dual: nawikowałoj, plural: nawikowali (nawikowałe)
werbalny substantiw nawikowanje



preteritum
wosoba singular dual plural
1. nawikowach nawikowachmoj nawikowachmy
2. nawikowa nawikowaštej nawikowašće
3. nawikowa nawikowaštej nawikowachu



imperatiw
wosoba singular dual plural
1. --- nawikujmoj nawikujmy
2. nawikuj nawikujtej (-taj) nawikujće
3. nawikuj, njech nawikuje nawikujtej (-taj) njech nawikuja (nawikuju)



Ortografija

Dźělenje słowow: na-wi-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: nau̯ikou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne nawikowaše je 0x dokładźene, nawikowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Syman je sej za palne drjewo nowu kruwu nawikował. (Brězan)
Ty měniš z tym: >>Daj bóh bórze nowu wójnu, zo bych znowa z hłodu hłódnych hódnje nawikować móhł! (Brězan)
Wot njoho zhonichmy, kak je so z domom hospodariło a što je towarstwo pjenježnje dóstało abo nawikowało, zo je dóstało z dweju wotkazanjow, z knjeza kanonika Herrmannowoho 10000 hr. (Katolski Posoł 1917)
Hans nětko mamje wułoža, što je so ducy stało, kak poskał je a čehodla je nawikował mało. (Zejler)
Wjele hajnikow to a bychu rady z tym započeli, ale woni so boja, zo so z tajkich lěsow mjenje pjenjez nawikuje hač ze šmrěkowych a chójnowych. (Šěca)
Ale dyrbi sej wona z Kralec nawikowanymi pjenjezami runje šewca kupić? (Kubašec)
Wscho, schtož so tak nawikuje, pschińdze do reserve- fonda a tutón je, kaž cžisty wunoschk toho, schtož by hewak pjenježnym židam do huby zlecźało, nětko garantija a wobsedźenstwo wschěch sobu- stawow, tak, zo w tej měrje, hacž tutón fond so pschispori, so tež wschón strach pomori, zo trasch měli sobustawy nětko ze swojich zakow dopłacźecź. (Serbski hospodar 1886)
Šwarnu hromadku sebi nawikowawši a k tomu šwarnu hromadku sebi namrěwši, móžeše ze swojim zamoženjom wšomu přichodej bjeze stracha do woči hladać. (Katolski Posoł 1914)
to hodowne wobradźenje z přesadźowanjom darow a samo hodowneho štoma na dobro Maćičneho domu, při čimž nawikowachu 50 hr. (Rozhlad 1990)
Tak wožachu nawikowane wuhotowanje za ćisćernju kusk po kusku domoj. (Rozhlad 1994)
Sknadź: Hišće, motso, spiš, a hižo móžeš pjenjezy nawikować. (Šewčik)


Přełožki

[wobdźěłać]