prjedyši

prjedyši

prjedyši (hornjoserbšćina)

adjektiw

kazus	singular f	singular m	singular n	dual	plural
nominatiw	prjedyša	prjedyši	prjedyše	prjedyšej	prjedyše (prjedyši)
genitiw	prjedyšeje	prjedyšeho	prjedyšeho	prjedyšeju	prjedyšich
datiw	prjedyšej	prjedyšemu	prjedyšemu	prjedyšimaj	prjedyšim
akuzatiw	prjedyšu	prjedyši (prjedyšeho)	prjedyše	prjedyšej (prjedyšeju)	prjedyše (prjedyšich)
instrumental	prjedyšej	prjedyšim	prjedyšim	prjedyšimaj	prjedyšimi
lokatiw	prjedyšej	prjedyšim	prjedyšim	prjedyšimaj	prjedyšich

adjektiw	prjedyši
adwerb	{{{dokładny adwerb}}}

Ortografija

Dźělenje słowow: prje-dy-ši

Semantika

Woznamy:

[1] k staršemu časej słušacy

Dalše wujasnjenja:

w Jenčowym słowniku jako zestarjene woznamjenjene

Synonymy:

[1] něhdyši; prjedawši

Přikłady:

[1] Hdyž widźach překrasnjene dźěćo, zhubichu so nadobo wšě moje prjedyše předsudki, wšě moje filosofske napřećiwjenja, wšě moje předpojate měnjenja, zo bychu cyle wurjadnomu začuću městna dałe. (Katolski Posoł 1912)

Njebudu so hižo wjacy wróćić do swojoho lubowanoho Bologna, ale Wy, moji lubi Bolognezojo, budźeće do Roma přichadźeć a budźeće tudy swojoho prjedyšoho arcybiskopa wopytować a mi tróšt přinošować přez dobre powěsće wo swojej pobožnosći a dźěławosći. (Katolski Posoł 1914)

Prědnja stwa měješe tapety na sćěnach, kotrež drje wot prjedyšeho wobsedźerja pochadźachu. (Stachowa)

Tež kuchnja wupadaše, jako by so we wulkim spěchu wot prjedyšeho wobsedźerja přewzała. (Stachowa)

"Pójće", dźachu, "chcemy jeho nadpadnyć, teho zelenka; wón tola dale ničo njeje hač tón prjedyši zeleny skakačk, kiž so před nami do přěrowa schowa, jenož tajki něšto wjetši!" (Zejler)

Dopomńće so na prjedyše doby wot starodawna, zo sym ja sam Bóh a hewak žadyn, wěrny Bóh, kotremuž njeje nichtó runja, kotryž je wukónc wozjewjał wot spočatka a to, štož so hišće stało njeje, wot prawěkow, kotryž praji: Moja wurada dopjelni so wěsće, a štožkuli ja chcu, wuwjedu to. (Stary zakoń 1973)

Přełožki

hornjoserbski: [1] prjedyši

němski: [1] früher jendźelski: [1] former