wěncować

z Wikisłownika

wěncować

wěncować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. wěncuju wěncujemoj wěncujemy
2. wěncuješ wěncujetej (-taj) wěncujeće
3. wěncuje wěncujetej wěncuja (wěncuju)
aspekt ip
transgresiw wěncujo, wěncujcy, wěncowawši
prezensowy particip wěncowacy
preteritowy particip wěncowany
ł-forma wěncował, wěncowała, wěncowało,
dual: wěncowałoj, plural: wěncowali (wěncowałe)
werbalny substantiw wěncowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. wěncowach wěncowachmoj wěncowachmy
2. wěncowaše wěncowaštej wěncowašće
3. wěncowaše wěncowaštej wěncowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. wěncujmoj wěncujmy
2. wěncuj wěncujtej (-taj) wěncujće
3. wěncuj, njech wěncuje wěncujtej (-taj) njech wěncuja (wěncuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wěn-co-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯ʲɪnʦou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wěncowaše je 2x dokładźene, wěncowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wobwěncować

Přikłady:

[1] Nuri dźensa so na dźěćace najmiliše sony Spominajo, kiž wěncowachu so ći z lubosću młódnej. (Katolski Posoł 1915)
Wuznawarjo z přeměnjatymi barbami, swojeje rjanosće zjewjejo njewobmjezowanu wšelakorosć swojich pócćiwosćow błyskotachu so z dospołnej čistotu runja sněhběłym lilijam, jich čoła wěncowatymi. (Katolski Posoł 1915)
Potom pak kroči jako wěncowany dobyćer do dalokoho kraja měra. (Katolski Posoł 1915)
A z róžowcom wěncowanoho pozdźišo towaršojo ćěło mortwoho połoža do chłódneje zemje. (Katolski Posoł 1915)
Da zwolmy tu chodźić a z nimaj so wodźić, da zbože naš přebytk je wěncowało, a jandźeljo z njebjes k nam towarša so. (Zejler)
Křiž wěncowany stajće tym sławnym ryćerjam, jich česć pak powědajće tym jónišim stotytkam (Zejler)
Róžu rjanu wěncowanu młodźenske te ramjenja k měrej njesu pod cypresu, sylzy row ji pokrjepja. (Zejler)
Wutrobu a kwas žohnuj pola nas, z česću wěncowana ty! (Zejler)
Mi čestne wěncy, palmy dajće, chcu wěncować tu ćerpjerku; hłós dobyća jej zaspěwajće, kaž dobyła je přez wěru. (Zejler)
So wěncuj wjeseła dźens šula Łazowska, wzmi chorhoje! (Zejler)
Tuž budź rjenje wěncowany* waju puć do mandźelstwa, njech je přeco runy, rjany, rjany serbski do kónca; hałožka róžowa wěncuj waju lubosća! (Zejler)
Kwasny přispěw "Swjedźeń žohnujemy rjany, kiž waj' dźensa jednoći, wěnc a pjeršćeń 'přeměnjany swjatočnje so zyboli; hałožka róžowa wěncuj waju lubosća! (Zejler)
Lubosć je ta hwězda złota, kiž nóc horja přeswěći, lubosć paradiza wrota swěrnym dušam wotewri; hałožka róžowa wěncuj waju lubosća! (Zejler)
štučce wozjewi Muka w swojim wudaću slědowacu štučku w róžkatymaj spinkomaj: 22[ swjate polubjenje boža hnada přewodźej, a daj miłe wusłyšenje, štož hdy prosyć budźetej; hałožka róžowa wěncuj waju lubosća! (Zejler)
Mjez nimi běštaj lětsa 2 wěncowanaj, kotrajž hižo na 30 a 35 razow sobu jěchaštaj. (Katolski Posoł 1914)
Knjez a słužownik přeještaj sebi a nadźiještaj so, zo budźe tych zbožownych lět wulka črjóda a zo budźa so da-li Bóh ze slěbornymi a złotymi łopjenami wěncować. (Katolski Posoł 1917)
Moja luba plećerka je prawje měła - wona wšak měješe přecy prawje - hdyž je mi spěwajcy powědała: "Spěw nam młodosć krasni, zemske mroki jasni, žiwjenjo nam wěncuje, z kwětkami puć posćele. (Katolski Posoł 1917)
Błazni zdźědźa błaznosć; mudrych wěncuje rozuumosć. (Stary zakoń 1973)
Z njej so woni sami wěncuja za swoje dobyće přećiwo šulskej wyšnosći. (Kubašec)
Hdźe, praj, sej nadźiju tak chrobłu zběra, zo z błyšćom nowym budźe wěncowana? (Ćišinski)
łada Słyšće próstwu, staći ryćerjo: Štož sej přeje, budźe po woli rjekej temu, kotrohž wěncować Milena wěnc budźe dobytny. (Ćišinski)


Přełožki[wobdźěłać]

wreathe, crown

]] [[:en:wreathe, crown

(en)]]