wobwěncować
Napohlad
wobwěncować
wobwěncować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wobwěncuju | wobwěncujemoj | wobwěncujemy |
2. | wobwěncuješ | wobwěncujetej (-taj) | wobwěncujeće |
3. | wobwěncuje | wobwěncujetej (-taj) | wobwěncuja (wobwěncuju) |
aspekt | p/ip | ||
transgresiw | wobwěncujo, wobwěncujcy, wobwěncowawši | ||
prezensowy particip | wobwěncowacy | ||
preteritowy particip | wobwěncowany | ||
ł-forma | wobwěncował, wobwěncowała, wobwěncowało, dual: wobwěncowałoj, plural: wobwěncowali (wobwěncowałe) | ||
werbalny substantiw | wobwěncowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wobwěncowach | wobwěncowachmoj | wobwěncowachmy |
2. | wobwěncowa(še) | wobwěncowaštej | wobwěncowašće |
3. | wobwěncowa(še) | wobwěncowaštej | wobwěncowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | --- | wobwěncujmoj | wobwěncujmy |
2. | wobwěncuj | wobwěncujtej (-taj) | wobwěncujće |
3. | wobwěncuj, njech wobwěncuje | wobwěncujtej (-taj) | njech wobwěncuja (wobwěncuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wob-wěn-co-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯obu̯ʲɪnʦou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wobwěncowaše je 1x dokładźene, wobwěncowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wěncować
Přikłady:
- [1] Bórze sym w ,,Błóće``, w tej krasnej wólšinje, kiž Borkowy wot połnocy wobwěncuje. (Njechorński)
- Žiwy lěs haćiki a łuže wobwěncuje. (Njechorński)
- Z hudźbu, z trubami a bubonami budźeja we swjedźeńskim ćahu přewodźeć swoje kruwički, jałojčki a ćelatka, snadź je hišće z kwětkami wupyša a wobwěncuja? (Njechorński)
- Młody młynk žlokaše w brunym wobleku a rjeješe pjany hłupe spěwy; lědy woženjeny blidar wukřći swojeho prěnjeho hólca na Siegfrieda (běše to prěni Siegfried we wsy), rěčeše serbski jenož hišće potom, hdyž na swoju žonu blawkaše, a bu wótry a wótře herjekacy hejtman wohnjoweje wobory; překupc wobwěncowaše měsacy dołho někajke brune wobrazy w swojim woknje a rozumješe serbski jenož hišće dźěćom; krawski mišter sej druheho pomocnika přistajj a boješe so -- běše-li uniformowany -- jenož hišće trochu, samlutki wječor přez knježj park hić. (Brězan)
- Za to pak w mnohich stwach wobwěncowany wobraz wojaka wisaše. (Brězan)
- Byrnjež přiwěrkojty njebył, njezamó so dowobarać začuću, zo tele wobwěncowane słónco něšto wosebite woznamjenja, haj samo něšto wěšći, so wě za njeho samoho něšto dobre, spomožne. (A. Nawka)
- Ći pućik nam časny rad wobwěncuja a bjesadu serbsku tež njewopušća. (Zejler)
- Cyrila a Metodija, wušiknje a elegantnje wobwěncowany ze serbskimi barbami druha strona je debjena ze serbskim woponom. (Ćišinski)
- Tón so mało njezadźiwa, hdyž durje šulskeho domu z girlandu wobwěncowane a dźěći njedźelske zdrasćene w šulskej stwě nadendźe. (Kubašec)
- Njejsu dowidźeli, zo bychu ludźo, kotrymz přeznatursku móc připisuja, tola tež dobre nakuzłać móhli, hdy bychu tajku móc woprawdźe měli, znajmjeńša sebi samym, >>Hdźe su ći dobri ludźo wostali, kotřiž su mje tu po jutrach do wsy witali, mi wudwjernje šulskich durjow wobwěncowali, rjadownju wurjedźili a wobělili, wjeseli mje do njeje wjedli? (Kubašec)
- Tehdy chcych murje spowaleć, tak sylny so čujach wšu njerodź chcych z hłowow dźěći a dorosćenych wumjesć, kotřiž běchu mje tola z wotewrjenymi rukami a, kaž so mi zdaše, tež wutrobami do wobwěncowaneho šulskeho domu, do wučisćeneje, woběleneje šulskeje stwy witali. (Kubašec)
- Za tutaj běštaj wobwěncowanej stólcaj přihotowanej. (Katolski Posoł 1913)
- Wone wobwěncowachu so z wolijowymi hałžkami; wona sama a jeje přewodnički. (Stary zakoń 1976)
- Kóždy měsac dyrbjachu woni, k tomu kruće nućeni, na kralowych narodninach na wopornu hosćinu so dowjesć dać, a na swjedźenju Dionysosa nuzowachu jich, so z blušćom wobwěncowani na Diony sosowym procesionje wobdźělić. (Stary zakoń 1976)
- Durje domu Božoho kaž tež na farje běchu wobwěncowane z girlandami; Hórčanske knježny běchu je napletłe, zo bychu z tym česć wopokazałe lubomu wjesnjanej, kiž bě nětko docpěł schodźeńk měšnistwa. (Katolski Posoł 1916)
- Tak wospjetuje so to pola druhich a hdyž su so jězdni hač k wrotam přibližili, njeje mjez nimi skoro žadyn, kotryž njeby wobwěncowany a z róžemi posypany był. (Zalěski)