wukazować

wukazować

wukazować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wukazuju	wukazujemoj	wukazujemy
2.	wukazuješ	wukazujetej (-taj)	wukazujeće
3.	wukazuje	wukazujetej	wukazuja (wukazuju)

aspekt	ip
transgresiw	wukazujo, wukazujcy, wukazowawši
prezensowy particip	wukazowacy
preteritowy particip	wukazowany
ł-forma	wukazował, wukazowała, wukazowało, dual: wukazowałoj, plural: wukazowali (wukazowałe)
werbalny substantiw	wukazowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wukazowach	wukazowachmoj	wukazowachmy
2.	wukazowaše	wukazowaštej	wukazowašće
3.	wukazowaše	wukazowaštej	wukazowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	wukazujmoj	wukazujmy
2.	wukazuj	wukazujtej (-taj)	wukazujće
3.	wukazuj, njech wukazuje	wukazujtej (-taj)	njech wukazuja (wukazuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wu-ka-zo-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯ukazou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wukazowaše je 0x dokładźene, wukazowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] postajić; postajeć; postajować; wukazać; přikazać; přikazować; rozłožić; rozłožować; rozpokazać; rozpokazować

Přikłady:

[1] Woprawdźita wina za smjerć kapitana Fryatta leži pak pola jendźelshoho admiralstwa, kotrež rubježnistwo wukazuje. (Katolski Posoł 1916)

Połna rjanosć zazynča, jako podłu Sprjewje kročachmoj do nocy bjez wukazowanych słowow. (Rozhlad 1996)

Wěm, zo sće lěkar, prajće mi, što zymičnikam wukazujeće. (Ćišinski)

Přełožki

jendźelski: [1] [[enact

enact ]] [[:en:enact

(en)]]