wukazować
wukazować
wukazować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wukazuju | wukazujemoj | wukazujemy |
| 2. | wukazuješ | wukazujetej (-taj) | wukazujeće |
| 3. | wukazuje | wukazujetej | wukazuja (wukazuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wukazujo, wukazujcy, wukazowawši |
| prezensowy particip | wukazowacy |
| preteritowy particip | wukazowany |
| ł-forma | wukazował, wukazowała, wukazowało, dual: wukazowałoj, plural: wukazowali (wukazowałe) |
| werbalny substantiw | wukazowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wukazowach | wukazowachmoj | wukazowachmy |
| 2. | wukazowaše | wukazowaštej | wukazowašće |
| 3. | wukazowaše | wukazowaštej | wukazowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wukazujmoj | wukazujmy |
| 2. | wukazuj | wukazujtej (-taj) | wukazujće |
| 3. | wukazuj, njech wukazuje | wukazujtej (-taj) | njech wukazuja (wukazuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-ka-zo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ukazou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wukazowaše je 0x dokładźene, wukazowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] postajić; postajeć; postajować; wukazać; přikazać; přikazować; rozłožić; rozłožować; rozpokazać; rozpokazować
Přikłady:
- [1] Woprawdźita wina za smjerć kapitana Fryatta leži pak pola jendźelshoho admiralstwa, kotrež rubježnistwo wukazuje. (Katolski Posoł 1916)
- Połna rjanosć zazynča, jako podłu Sprjewje kročachmoj do nocy bjez wukazowanych słowow. (Rozhlad 1996)
- Wěm, zo sće lěkar, prajće mi, što zymičnikam wukazujeće. (Ćišinski)
Přełožki
[wobdźěłać]
|