zwudawać
zwudawać
zwudawać (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zwudawam | zwudawamoj | zwudawamy |
| 2. | zwudawaš | zwudawatej (-taj) | zwudawaće |
| 3. | zwudawa | zwudawatej (-taj) | zwudawaja (zwudawaju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | zwudawajo, zwudawajcy, zwudawawši | ||
| prezensowy particip | zwudawacy | ||
| preteritowy particip | zwudawany | ||
| ł-forma | zwudawał, zwudawała, zwudawało, dual: zwudawałoj, plural: zwudawali (zwudawałe) | ||
| werbalny substantiw | zwudawanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zwudawach | zwudawachmoj | zwudawachmy |
| 2. | zwudawa | zwudawaštej | zwudawašće |
| 3. | zwudawa | zwudawaštej | zwudawachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zwudawajmoj | zwudawajmy |
| 2. | zwudawaj | zwudawajtej | zwudawajće |
| 3. | zwudawaj, njech zwudawa | zwudawajtej | njech zwudawaja (zwudawaju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zwu-da-wać
Wurjekowanje
- IPA: 'zu̯udau̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] (wjele abo wospjet) pjenjezy wudać
- [2] holcy na muži wudać
Synonymy:
- [1] dać; zwjesć; wudać; přetrjebać
- [2] wudać; woženić; zwoženjeć
- [3] rozdać; zrozdawać
- [4] wudawać; wudać
Přikłady:
- [1] Tak je potajkim rezultat tuteje politiki, za kotruž je stat wjele stow milionow zwudawał, z němskoho stojnišća žałostny. (Katolski Posoł 1911)
- Ta by bórze dohospodariła, a ja sym za te tři njedźele wjac pjenjez zwudawał hač hewak za poł lěta. (Katolski Posoł 1911)
- Wjele knježnow wjetši dźěl swojeje mzdy a zasłužby na prózdne, ničo hódne, haj samo zwohidźace keklki zwudawa. (Katolski Posoł 1912)
- Potajkim 3210000000 hriwnow so lětnje na alkoholowe napoje zwudawa, to je wjace hač 3 miliardy. (Katolski Posoł 1914)
- Wšě pjenjezy na pychu a dobru jědź zwudawać. (Radyserb)
- [2] Smjerćrad zwudawałe so jom bychu na naše kubło holcy najbohaćiše nic ze wsy no, z přezpólnych tež dosć łóji so na njeho. (Ćišinski)
- Dźowki ze slěbornym wěncom zwudawać. (Radyserb)
- [3] A hdyž běch te zwudawał, musych z hańbu činić, jako bych chudemu něšto do kłobuka mjetał, zo bych jeničce zaspokojił miłosćiweho konja. (Nadźija 1913)