dwělować

z Wikisłownika

dwělować

dwělować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. dwěluju dwělujemoj dwělujemy
2. dwěluješ dwělujetej (-taj) dwělujeće
3. dwěluje dwělujetej dwěluja (dwěluju)
aspekt ip
transgresiw dwělujo, dwělujcy, dwělowawši
prezensowy particip dwělowacy
preteritowy particip dwělowany
ł-forma dwělował, dwělowała, dwělowało,
dual: dwělowałoj, plural: dwělowali (dwělowałe)
werbalny substantiw dwělowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. dwělowach dwělowachmoj dwělowachmy
2. dwělowaše dwělowaštej dwělowašće
3. dwělowaše dwělowaštej dwělowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. dwělujmoj dwělujmy
2. dwěluj dwělujtej (-taj) dwělujće
3. dwěluj, njech dwěluje dwělujtej (-taj) njech dwěluja (dwěluju)

Ortografija

Dźělenje słowow: dwě-lo-wać

Wurjekowanje

IPA: du̯ʲɪlou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne dwělowaše je 34x dokładźene, dwělowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wobdwělować; prawje njewěrić; njewobstajny być

Přikłady:

[1] Móže so tohodla z ćežka dwělować, zo wokoło kónca 9. (Katolski Posoł 1915)
Njehodźi so dwělować, zo je runje tale piwowa naležnosć, dokelž městu a měsćanam tež pjenježnje škodźeše, sobu wina była, zo hižo do časow tak mjenowaneje reformacije město tachantstwu njepřećelnje zmyslene. (Katolski Posoł 1915)
Nawopak njedyrbi pak so tež dwělować, zo móže a budźe so to, štož je so nětk za nuzne spóznało, na kóždy pad ze wšej krutosću přewjesć. (Katolski Posoł 1915)
Připosłucharjo, kotřiž běchu z woprědka nad zasudźenjom spokojeni a zwjeseleni, počachu dwělować, widźo, z kajkej dobyćerskej měrniwosću a miłej duchownej spokojnosću měšnik wusudźenjo přijimaše a do jastwa so wróćeše. (Katolski Posoł 1915)
Dźěćo bu tak ćežcy wopalene, zo je dwělowace, hač so jomu žiwjenjo zdźerži. (Katolski Posoł 1915)
Dokelž je so nam rozprawa z nahladneje strony pósłała, wězo na wobsahu, nastupacym wěc samu, dwělować njemóžemy. (Katolski Posoł 1915)
Zo bychu so njetrjebawšich wudawkow zminyli, so poruča, zo bychu so snadź dwělowanja wo posyłkach na wojakow wojerskim paketdepots wozjewiłe a so tam naprašowało. (Katolski Posoł 1915)
Tu nimamy wo tom rěčeć, hač a kajki Bóh je, ale to je wěste, hdyž tu Bóh je, potom njemóže so tež na tym dwělować, kajki wukónc wojowanjo mjez dobrym a złym změje a měć dyrbi. (Katolski Posoł 1915)
A wobžarujomnje njemóže so dwělować, zo francózscy biskopja tomule njenjeskutkej cyłych knihi přihłosuja. (Katolski Posoł 1915)
Hižo časćišo je so na njehódne wašnjo pokazowało, zo mnozy, kotřiž su doma wostali, swojim mužam, bratram a synam wonka w polu wutrobu ćežku činja z dwělowacymi listami, z małomyslnymi skóržbami a z přewobroćenjom wobstojnosćow, kajkež wone doma su. (Katolski Posoł 1915)
Jendźelčenjo chcedźa być křesćanski narod; hórcy bychu so ranjeni čuli, by-li čłowjek chcył na jich křesćanstwje dwělować. (Katolski Posoł 1915)
Někotři pak tež dwěluja nad pomocu. (Katolski Posoł 1915)
Wěš, što dwělowarjej słuša? (Zejler)
Na Chrysta k njebju stpiće ja wšón so dowěrju, mi z dwělowanjom dźiće a swětnej mudrosću. (Zejler)
Ja sym zwoprědka hižo 49 na njej dwělował\ twjerdźeše Sergej. (Krawža)
Štož mužik přihrozył, překrute, a tak započał dwělować, hač snano wšitko nałžane njeje, štož powědaše. (Krawža)
Korčmar pak chodźeše čerwjeny do wočow so hańbujo a dojedna so z Handrošom přećelsce, zo nichtó zhonić njesmě, kak hłupy je był: Za Handrošowymi wěšćenjemi so prašachu tam, hdźež dyrbješe so někajke slěpcowstwo wotkryć, hdźež na rozsudźe jednoho wjesneho šołty dwělowachu a samo hdźež pobožnosć někajkeje wosady popušćić poča. (Krawža)
Nětko skoro na tym dwěluju, zo ze mnu poleći. (Krawža)
Wot jednoho wokomika na druhi zabudźe wón krajinu, w kotrejž runje hišće žiwy był a kotruž sej za tutón zaměr hłuboko z pomjatka drěje, zo sam hižo na njej dwěluje. (Krawža)
Tež wětry sy dožiwił, hdźež wšo w tebi howrješe, a žołmy spytowanjow a dwělowanjow nad wěčnych wěrnosćach so zběhachu; wětry, hdźež potom swěra přećiwo Božim kaznjam, lubosć k wšomu dobromu w twojej duši chabłowaše a so třaseše. (Katolski Posoł 1917)
Přeradźće sebi samym, tež wy, serbske maćerje, mandźelske: njejsće z najmjeńša tež w tych zrudnych wójnskich časach a chwilach počeli dwělować na Božej sprawnosći, a miłosći a lubosći? (Katolski Posoł 1917)


Přełožki[wobdźěłać]