dwělować
dwělować
dwělować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dwěluju | dwělujemoj | dwělujemy |
| 2. | dwěluješ | dwělujetej (-taj) | dwělujeće |
| 3. | dwěluje | dwělujetej | dwěluja (dwěluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | dwělujo, dwělujcy, dwělowawši |
| prezensowy particip | dwělowacy |
| preteritowy particip | dwělowany |
| ł-forma | dwělował, dwělowała, dwělowało, dual: dwělowałoj, plural: dwělowali (dwělowałe) |
| werbalny substantiw | dwělowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dwělowach | dwělowachmoj | dwělowachmy |
| 2. | dwělowaše | dwělowaštej | dwělowašće |
| 3. | dwělowaše | dwělowaštej | dwělowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | dwělujmoj | dwělujmy |
| 2. | dwěluj | dwělujtej (-taj) | dwělujće |
| 3. | dwěluj, njech dwěluje | dwělujtej (-taj) | njech dwěluja (dwěluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dwě-lo-wać
Wurjekowanje
- IPA: du̯ʲɪlou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne dwělowaše je 34x dokładźene, dwělowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wobdwělować; prawje njewěrić; njewobstajny być
Přikłady:
- [1] Móže so tohodla z ćežka dwělować, zo wokoło kónca 9. (Katolski Posoł 1915)
- Njehodźi so dwělować, zo je runje tale piwowa naležnosć, dokelž městu a měsćanam tež pjenježnje škodźeše, sobu wina była, zo bě hižo do časow tak mjenowaneje reformacije město tachantstwu njepřećelnje zmyslene. (Katolski Posoł 1915)
- Nawopak njedyrbi pak so tež dwělować, zo móže a budźe so to, štož je so nětk za nuzne spóznało, na kóždy pad ze wšej krutosću přewjesć. (Katolski Posoł 1915)
- Připosłucharjo, kotřiž běchu z woprědka nad zasudźenjom spokojeni a zwjeseleni, počachu dwělować, widźo, z kajkej dobyćerskej měrniwosću a miłej duchownej spokojnosću měšnik wusudźenjo přijimaše a do jastwa so wróćeše. (Katolski Posoł 1915)
- Dźěćo bu tak ćežcy wopalene, zo je dwělowace, hač so jomu žiwjenjo zdźerži. (Katolski Posoł 1915)
- Dokelž je so nam rozprawa z nahladneje strony pósłała, wězo na wobsahu, nastupacym wěc samu, dwělować njemóžemy. (Katolski Posoł 1915)
- Zo bychu so njetrjebawšich wudawkow zminyli, so poruča, zo bychu so snadź dwělowanja wo posyłkach na wojakow wojerskim paketdepots wozjewiłe a so tam naprašowało. (Katolski Posoł 1915)
- Tu nimamy wo tom rěčeć, hač a kajki Bóh je, ale to je wěste, hdyž tu Bóh je, potom njemóže so tež na tym dwělować, kajki wukónc wojowanjo mjez dobrym a złym změje a měć dyrbi. (Katolski Posoł 1915)
- A wobžarujomnje njemóže so dwělować, zo francózscy biskopja tomule njenjeskutkej cyłych knihi přihłosuja. (Katolski Posoł 1915)
- Hižo časćišo je so na njehódne wašnjo pokazowało, zo mnozy, kotřiž su doma wostali, swojim mužam, bratram a synam wonka w polu wutrobu ćežku činja z dwělowacymi listami, z małomyslnymi skóržbami a z přewobroćenjom wobstojnosćow, kajkež wone doma su. (Katolski Posoł 1915)
- Jendźelčenjo chcedźa być křesćanski narod; hórcy bychu so ranjeni čuli, by-li čłowjek chcył na jich křesćanstwje dwělować. (Katolski Posoł 1915)
- Někotři pak tež dwěluja nad pomocu. (Katolski Posoł 1915)
- Wěš, što dwělowarjej słuša? (Zejler)
- Na Chrysta k njebju stpiće ja wšón so dowěrju, mi z dwělowanjom dźiće a swětnej mudrosću. (Zejler)
- Ja sym zwoprědka hižo 49 na njej dwělował\ twjerdźeše Sergej. (Krawža)
- Štož bě mužik přihrozył, bě překrute, a tak bě započał dwělować, hač snano wšitko nałžane njeje, štož powědaše. (Krawža)
- Korčmar pak chodźeše čerwjeny do wočow so hańbujo a dojedna so z Handrošom přećelsce, zo nichtó zhonić njesmě, kak hłupy je był: Za Handrošowymi wěšćenjemi so prašachu tam, hdźež dyrbješe so někajke slěpcowstwo wotkryć, hdźež na rozsudźe jednoho wjesneho šołty dwělowachu a samo hdźež pobožnosć někajkeje wosady popušćić poča. (Krawža)
- Nětko skoro na tym dwěluju, zo ze mnu poleći. (Krawža)
- Wot jednoho wokomika na druhi zabudźe wón krajinu, w kotrejž bě runje hišće žiwy był a kotruž sej za tutón zaměr hłuboko z pomjatka drěje, zo sam hižo na njej dwěluje. (Krawža)
- Tež wětry sy dožiwił, hdźež wšo w tebi howrješe, a žołmy spytowanjow a dwělowanjow nad wěčnych wěrnosćach so zběhachu; wětry, hdźež potom swěra přećiwo Božim kaznjam, lubosć k wšomu dobromu w twojej duši chabłowaše a so třaseše. (Katolski Posoł 1917)
- Přeradźće sebi samym, tež wy, serbske maćerje, mandźelske: njejsće z najmjeńša tež w tych zrudnych wójnskich časach a chwilach počeli dwělować na Božej sprawnosći, a miłosći a lubosći? (Katolski Posoł 1917)
Přełožki
[wobdźěłać]
|