zalubować so
zalubować so
zalubować so(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zalubuju | zalubujemoj | zalubujemy |
| 2. | zalubuješ | zalubujetej (-taj) | zalubujeće |
| 3. | zalubuje | zalubujetej (-taj) | zalubuja (zalubuju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | zalubujo, zalubujcy, zalubowawši | ||
| prezensowy particip | zalubowacy | ||
| preteritowy particip | zalubowany | ||
| ł-forma | zalubował, zalubowała, zalubowało, dual: zalubowałoj, plural: zalubowali (zalubowałe) | ||
| werbalny substantiw | zalubowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zalubowach | zalubowachmoj | zalubowachmy |
| 2. | zalubowa(še) | zalubowaštej | zalubowašće |
| 3. | zalubowa(še) | zalubowaštej | zalubowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zalubujmoj | zalubujmy |
| 2. | zalubuj | zalubujtej (-taj) | zalubujće |
| 3. | zalubuj, njech zalubuje | zalubujtej (-taj) | njech zalubuja (zalubuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-lu-bo-wać so
Wurjekowanje
- IPA: zalubou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zalubowaše je 0x dokładźene, zalubowa (móže tež něšto druhe być) 6x.
Synonymy:
- [1] wuknyć lubować; nawuknyć lubować
Přikłady:
- [1] Ha njebydźich, holičo, wohladał će, so njebydźich do tebje zalubował, da bych, da bych ja pokoj wšak měł. (Zejler)
- Kajke běše žórło za jeje zalubowanje do serbskich stawiznow? (Rozhlad 1990)
- Wobhladowaše redaktora Serbskich Nowin Marka Smolerja w Budyšinje za jeničkeho "do Čornoboha zalubowaneho Serba". (Rozhlad 1990)
- Něhdy je do swojeje žony zalubowany był. (Krawža)
- Snano bě so Mudrina tehdy hižo do nich zalubowała. (Krawža)
- W młódych lětach zalubowa so do hólca ze susodneje chěžki. (Katolski Posoł 1913)
- Zwědawy syn zalubowa so cyle do tuteje knihi a wuknješe w njej jara pilnje, zo móžeše hižo wšitko, štož w njej stoješe, nimale z hłowy, hdyž do Prahi na dalše filosofiske studije ćehnješe. (Katolski Posoł 1913)
- Wustrowiwši pak so woprawdźe do >>Hubički<< cyle zalubowach, zo ani wokomiknjenčka swobodneho časa njedach ćeknyć. (Ćišinski)
- Nětko hakle je mi zajimawa, za tutón ženialny kusk so hišće do njeje zalubuju. (Ćišinski)
- Njetrjebamy so potajkim dźiwać, zo so do Hanki zalubowa, sebi myslo, zo móže jeno pola tajkeje wutroby, kiž tosamo čuje štož sam, wěrne zbožo swojeho žiwjenja namakać. (Ćišinski)
- Je so do nas tak zalubował, zo je nam po němskej pěsničce ,zum Fressen gut und lieb`, tola z cuzym njech so cuzy daji. (Ćišinski)
- Do čehož pak je so čłowjek we młodosći tak prawje zalubował, to zawěsće tak lochce njepušći, ale dawa sebi nawopak wšu móžnu prócu, zo by tole tež čas swojeho žiwjenja zdźeržał. (Ćišinski)
- Njetrjebamy so potajkim dźiwać, zo so do Hanki zalubowa. (Ćišinski)
- A zalubowany do Bije, kiž bě sotra Heinrichoweje mandźelskeje, kralowny Mathildy. (Čitanka 10. lětnika 1990)
- Zatrašne, tón je so zalubował! (Čitanka 10. lětnika 1990)
- Jeli je móžno, zo so muž do dweju žónskeju zalubuje, potom ćim bóle, hdyž stej sebi kaž z wobliča wurězanej. (Čitanka 10. lětnika 1990)
- Hač do poslednjeje póndźele běch sebi wěsty, zo smój zalubowany porik bjez problemow. (Žadyn happy end 2001)
- Ty njewěš, hač sy so do hólca abo holcy zalubowała? (Žadyn happy end 2001)
- Kak pak sej zalubowani potom do wočow hladaja, hdyž žane nimaja? (Žadyn happy end 2001)
- Izaak so do njeje zalubowa a pokoješ~ so tak nad stratu swojeje maćerje. (Stary zakoń 1976)
- Wón zalubowa so jara do Diny, Jakuboweje dźowki. (Stary zakoń 1976)
Přełožki
[wobdźěłać]
|