wjechlować
wjechlować
wjechlować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wjechluju | wjechlujemoj | wjechlujemy |
| 2. | wjechluješ | wjechlujetej (-taj) | wjechlujeće |
| 3. | wjechluje | wjechlujetej | wjechluja (wjechluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wjechlujo, wjechlujcy, wjechlowawši |
| prezensowy particip | wjechlowacy |
| preteritowy particip | wjechlowany |
| ł-forma | wjechlował, wjechlowała, wjechlowało, dual: wjechlowałoj, plural: wjechlowali (wjechlowałe) |
| werbalny substantiw | wjechlowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wjechlowach | wjechlowachmoj | wjechlowachmy |
| 2. | wjechlowaše | wjechlowaštej | wjechlowašće |
| 3. | wjechlowaše | wjechlowaštej | wjechlowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wjechlujmoj | wjechlujmy |
| 2. | wjechluj | wjechlujtej (-taj) | wjechlujće |
| 3. | wjechluj, njech wjechluje | wjechlujtej (-taj) | njech wjechluja (wjechluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wjech-lo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ʲeʦhlou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wjechlowaše je 6x dokładźene, wjechlowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zwjechlować
Přikłady:
- [1] Ale jich njemdrosć ruče so přeměnja do přitulneho wjechlowanja z wopušu a do lizanja, su-li dopóznałe, zo cuzbnik nima złych zamysłow. (Njechorński)
- Tež psy wótře blawkajo a z wopušu wjechlujo sobu ćěrjachu. (Njechorński)
- Law, słyšo mój směch, hnydom přesta blawkać, přiběža ke mni wjechlujo z wopušku, pokukny hišće jónu tam, hdźež bě so nukl zhubił do dźěry abo hdźež płuwaše w měrje ćeknjena kačka, zablawkny hišće raz -- móhłrjec poł chutnje jenož -- a potom so směješe ze mnu. (Brězan)
- Z wobeju stron Nalikec kuchinskeho wokna stejitaj susodaj a wjechlujetaj sej ze swojjmi mlokowymi knižkami wokoło nosow. (Brězan)
- Karo zwjertny hłowu, wjechlowaše, tak derje kaž to w graće dźěše, ze swojej cybojtej wopušu a zablawkny. (Brězan)
- W zasparnym šumje někotrych prastarych brunych borowicow, jednotliwych čornych šmrěkow a w lochkim wjechlowanju młódnych brězyčkow sonjachu tykowane słomjane chěžki wo zahinje, nuzy a chudobje. (Rozhlad 1992)
- Luks hladaše z brunymaj, swěrnymaj wočomaj na Katu a z wulkej wopušu wjechlowaše po sněze, kaž chcył prajić: ">Ale ja tola njekradnu! (Młynkowa)
- Zalěze na koleso, wjechlowaše z ruku a zaspěwa w tonje operetoweho spěwarja: ">Božemje! (Młynkowa)
- A tón pohonč by sejdźał horjeka (zady Kanecy tam někajka hórka) a nětk su woni to jěli a tam jo tón mój Hans tež ffff z wopušu wjechlował a wjac ćahnył njejo, kónc było. (Ludowi powědarjo 1960)
- Woni je trjebać njebudu, Njebudu młóćić, klepotać, wjechlować, přasć, 240 přidružił. (Kubašec)
- Na kromje holca z pjatu do žehliweho wuhla stupi njepřeradźi so, ale dyrbi zuby kruće zakusnyć, zo by bolosć zatajiła, Hišće někotre z wjetšich poskakaja, potom z palacymi hałuzami wjechluja a koła wjerća, kaž so to na Wałporu čini, ale jich walčk a jich kiješki a hałuzy su přećeńke a přesuche, po krótkim pohrajkanju rozpadnu, a bórze dźěći, wuskakane a swojeje wohniweje hry syte, do poslednich wuhličkow na wočornjenym blaku łuki zhladuja, Hdyž wječorny zwón zazwoni, je po wohenju, >>Dyrbju dom<<, Hanka rjeknje, žadajo za maćernej chłódnjacej žałbu a wobalku na palacu pjatu, Tež druzy so dopomnja, zo je wulki čas domoj, >>To bě rjenje<<, spokojni konstatuja, Tež Hanka z hłowu nyga, ale lědy sylzy wróćo zdźerži, ii3 Hdyž su so rozešli, wona chromić póčnje, stupajo z lěwej nózku jenož hišće po palcach. (Kubašec)
- Činja, kaž bychu sej zapróšenu falu wutřasć chcyłe, wotwjazaja sej ju a zwonka huna wjechluja z njej w powětře, při čimž měšk skradźu do trawy padnyć dadźa. (Kubašec)
- Na jeho městnje steješe podobny wohniwy brunač ze swěćatym kožuchom, z wjechlowacej a praskacej wopušu, z kónčojtymaj wušomaj a z dźiwimaj wočomaj, kajkehož běch spicy widźał. (Wornar)
- Nadobo so w powětře židźany zwuk roznjese, a nad jeje hłowu wjechlowaše lětaca ryba z křidłomaj. (Cušcyna)
- W ruce prućik dźeržo a z nim tam a sem wjechlujo stajnje do dołheje brody bórbotaše. (Protyka 2001)
- Wšitcy so wotšminkowachu, so přewoblěkachu, powětr bě połny najwšelakorišich wónjow, a młoda žónska na ławce sedźo swojej noze šěroko wot so tykaše a z rukomaj machajo sej wučerpana powětr wjechlowaše. (Stachowa)
- Ta ćmowowłosata holca ze swojim anorakom nad hłowu wjechluje. (Stachowa)
- Hawk pak nětko, wućahnywši swój prózdny róh, wyskajo z nim w powětře wjechlowaše, herjekajo ,,Hej, mužowje (Zalěski)
- Jan Wjesela so zasmja a praješe, te pčołki wjechluja brodźencu z kołča a dźěłaja chłódny powětr do kołča. (Zalěski)
Přełožki
[wobdźěłać]
|