wojakować
Napohlad
wojakować
wojakować (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wojakuju | wojakujemoj | wojakujemy |
2. | wojakuješ | wojakujetej (-taj) | wojakujeće |
3. | wojakuje | wojakujetej | wojakuja (wojakuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wojakujo, wojakujcy, wojakowawši |
prezensowy particip | wojakowacy |
preteritowy particip | wojakowany |
ł-forma | wojakował, wojakowała, wojakowało, dual: wojakowałoj, plural: wojakowali (wojakowałe) |
werbalny substantiw | wojakowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wojakowach | wojakowachmoj | wojakowachmy |
2. | wojakowaše | wojakowaštej | wojakowašće |
3. | wojakowaše | wojakowaštej | wojakowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wojakujmoj | wojakujmy |
2. | wojakuj | wojakujtej (-taj) | wojakujće |
3. | wojakuj, njech wojakuje | wojakujtej (-taj) | njech wojakuja (wojakuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-ja-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔi̯akou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wojakowaše je 1x dokładźene, wojakowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wojak pak bě hišće młody dosć, zo móhł so dočakać dołheho žiwjenja, by-li tole žiwjenje njebyło wojakowanje, wón bě wjesoły a měješe błyšćatu trompetu při sebi. (Brězan)
- Feliks Hanuš, po lěće wojakowanja nětko gefreiter, dósta list, a list prińdźe z Afriki, a pósłał bě jón Stach Lamm, kiž bě něhdy w hajlsarmeji słužił a kotryž bě nětko oberwachtmeister rjećaznikow. (Brězan)
- Zo pak njebychu wojakowanje cyle zabyli, je w štyritydźenskim lěhwje zwučowachu. (Rozhlad 1992)
- Tutón lód móžeše jeno pomału tać, přetož Hawštynej bě kóždy z lametu wobšity wojak ipse facto 2 2 17 kadla, kiž so ćežkeho nišeho wojakowanja boji a je so tuž swojej komodnosći k woli na wyše štelki wojerskeho rěbla wudrapał, druhdy samo na škodu swojich sobutowaršow, po melodiji karieristow. (A. Nawka)
- Dźiwne so jim to zdaše, a čujachu so trochu mjenjehódni hač ludźo, 112 kiž běchu wšón čas swojeho wojakowanja jeno infantrisća byli. (A. Nawka)
- Bě to krótki postrow a powěsć, zo tež wón zaso wojakuje. (Kubaš)
- To nas njeby myliło, přetož woprawdźe njesłušamy k tej spodźiwnej družinje ludźi, kiž njeznaju wjetšu radosć hač hewrjekajo w uniformje wojakować po měšćanskich hasach a ludźom z druhim zmyslenjom a druhej uniformu rozbiwać nop a "kosće. (Rozhlad 1995)
- Kak dołho budźe tuto hraj- kanje a wojakowanje hišće trać, a hdy nas zaso do domizny do- wjezu, njewěm, dźensa a jutře zawěsće hišće nic. (Rozhlad 1994)
- Potom dwě lěće za němskeho kejžora wojakowaše a přichodnej lěće běše na wučerskim seminaru w hornjołužiskim Rychbachu. (Rozhlad 2000)
- Beno Kućank wo swojim wojakowanju w zymje 1944, Jurij Łušćanski předstaja serbske znamjenja \x96figury, z kotrychž kupjenjom je so wójna podpěrowała \x96 štó drje je tehdy na tule ideju přišoł? (Rozhlad 2001)
- Samo połliterski módry plastowy hornc, kiž bě kóždy wojak hižo na prěnim dnju wojakowanja dóstał, bě jemu přemały. (Ben Budar)
- Kak bychmy wšitcy tu na swěće chodźili bjez tutoho čertowskeho wojakowanja! (Ben Budar)
- Z tutych měsacow wojakowanja smy dawno won, a posledni dźeń rano dyrbiš při wotedaću drabow tak abo znak jasnu hłowu a wšitko hromadźe měć, štož sy před pjeć stow a wosomaštyrceći dnjemi na drastach dóstał. (Ben Budar)
- Chcyćiwe fašistisko-němske wulkomócnarjenje jeho z wotpohladow dalšeho studija wutorhny a do surowosćow wójnskeho wojakowanja znuzowa. (Rozhlad 1997)
- Bohudźak je wojakowanje za mnje jenož někotre měsacy trało. (Rozhlad 1997)