wopušćować

wopušćować

wopušćować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wopušćuju	wopušćujemoj	wopušćujemy
2.	wopušćuješ	wopušćujetej (-taj)	wopušćujeće
3.	wopušćuje	wopušćujetej	wopušćuja (wopušćuju)

aspekt	ip
transgresiw	wopušćujo, wopušćujcy, wopušćowawši
prezensowy particip	wopušćowacy
preteritowy particip	wopušćowany
ł-forma	wopušćował, wopušćowała, wopušćowało, dual: wopušćowałoj, plural: wopušćowali (wopušćowałe)
werbalny substantiw	wopušćowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wopušćowach	wopušćowachmoj	wopušćowachmy
2.	wopušćowaše	wopušćowaštej	wopušćowašće
3.	wopušćowaše	wopušćowaštej	wopušćowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	wopušćujmoj	wopušćujmy
2.	wopušćuj	wopušćujtej (-taj)	wopušćujće
3.	wopušćuj, njech wopušćuje	wopušćujtej (-taj)	njech wopušćuja (wopušćuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wo-pu-šćo-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯opuʃʧou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wopušćowaše je 1x dokładźene, wopušćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wopušćić; wopušćeć; woteńć; wuprózdnić; wuprózdnjeć; wuprózdnjować; wuwólnić; wuwólnjeć; wuwólnjować; stejo a ležo wostajić

Přikłady:

[1] Lud bydlenja wopušćowaše. (Katolski Posoł 1915)

We tebi so zwjeseluju, k tebi dźerži wutroba, a hdyž swět tež wopušćuju, kćěješ z mojoh popjeła. (Zejler)

My jako maćicarjo mamy so přeco a wšudźe za zběhnjenje prestiža serbskeje rěče zasadźować a nic lochkomyslnje pozicije wopušćować. (Rozhlad 1996)

Wězo na stary dźeń - lěta 1884 - wopušćowachu joho hižo dale bóle mocy, ale we swojim času jako młódši duchowny bě wón wubjerny prědar, wučer a tež bjesadnik. (Katolski Posoł 1914)

Wša dowěra jeho wopušćuje. (Kubašec)

Lutki na Košinskej horje W starych časach lutki swoje bydlenje w Košinskej horje druhdy wopušćowachu a chodźachu do domow čłowjekow, kotrychž mějachu rady. (Serbske powěsće 2003)