wozbožować
wozbožować
wozbožować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wozbožuju | wozbožujemoj | wozbožujemy |
2. | wozbožuješ | wozbožujetej (-taj) | wozbožujeće |
3. | wozbožuje | wozbožujetej | wozbožuja (wozbožuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wozbožujo, wozbožujcy, wozbožowawši |
prezensowy particip | wozbožowacy |
preteritowy particip | wozbožowany |
ł-forma | wozbožował, wozbožowała, wozbožowało, dual: wozbožowałoj, plural: wozbožowali (wozbožowałe) |
werbalny substantiw | wozbožowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wozbožowach | wozbožowachmoj | wozbožowachmy |
2. | wozbožowaše | wozbožowaštej | wozbožowašće |
3. | wozbožowaše | wozbožowaštej | wozbožowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wozbožujmoj | wozbožujmy |
2. | wozbožuj | wozbožujtej (-taj) | wozbožujće |
3. | wozbožuj, njech wozbožuje | wozbožujtej (-taj) | njech wozbožuja (wozbožuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-z-bo-žo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔzboʒou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wozbožowaše je 1x dokładźene, wozbožowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wozbožić
Přikłady:
- [1] Wótčina wozbožowaše nas ze swojimi radosćemi samo srjedź wuhnanstwa, hdyž swojich njepřećelow sćěhowachmy. (Katolski Posoł 1915)
- Zwjazk nětko nawěčny "jej' cyle zjednoćuje 'a połnje wozbožuje. (Zejler)
- Česć a prawo přisporjować dzerži mječ wón w krutej dłóni, zwjeselić a wozbožować: 226 wšitkich, tež w najnišej hěći, mjenuje wón swoje dźěći, lubosć jeho wóčko swěći -- tuž my Serbjo postańmy a zaspěwajmy Sławu kralej zawyskajmy! (Zejler)
- Wobaj: Po dźělenju a po sylzach, po tyšnosći a strachotach so lubosć hori mócnišo a wozbožuje zbóžnišo; na ličku róže womłodźa a w wóčku swjate płomjenja. (Zejler)
- A nětko hladaj sebi do swědomja, hač sy tež tajke lisćičko, abo hač sy kruty a dźeš, najebać wětrow a wabjenjow a ćežow, njepřestawajcy a njechabłajo za tym jenym, rozsudnym, wěčnje wozbožowacym kóncom. (Katolski Posoł 1914)
- Rjenšoho - tak čitam w joho něžnej duši -, rjeńšoho dyžli lubosće, bóle wozbožowacoho dyžli swětła a sylnišoho dyžli žiwjenja njeje; hdyž je lubosć, kotraž so w nadobnej, ale wot tyšenych słabosćow zlemjenej wutrobje płomjeni, hižo tak rjana; a hdyž je žiwjenjo, kotrež tudy w kraju smjertnych we sebi začuwamy, hižo tak mócne, kak wozbožowace dyrbi tola być swětło bjez ćmy: kak rjana lubosć bjez słabosćow a brachow, kak mócne žiwjenjo bjez smjerće? (Katolski Posoł 1912)
- Swój lud, nas, Knježe, wozbožuj, nas dźědźićelow wobdaruj! (Wosadnik 1979)
- Štóž chce sebi strowosć a swojej swójbje wozbožowacy měr a pokoj zarućić a zachować, wobstaraj sebi do domu Si-Si-napoje. (Katolski Posoł 1911)
- Štóž chce sebi strowosć a swojej swójbje wozbožowacy měr a pokoj zarućić a zachować, wobstaraj sebi do domu Si-Si-napoje. (Katolski Posoł 1911)
- Štóž chce sebi strowosć a swojej swójbje wozbožowacy měr a pokoj zarućić a zachować, wobstaraj sebi do domu Si-Si-napoje. (Katolski Posoł 1911)