wudychować
wudychować
wudychować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wudychuju | wudychujemoj | wudychujemy |
| 2. | wudychuješ | wudychujetej (-taj) | wudychujeće |
| 3. | wudychuje | wudychujetej | wudychuja (wudychuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wudychujo, wudychujcy, wudychowawši |
| prezensowy particip | wudychowacy |
| preteritowy particip | wudychowany |
| ł-forma | wudychował, wudychowała, wudychowało, dual: wudychowałoj, plural: wudychowali (wudychowałe) |
| werbalny substantiw | wudychowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wudychowach | wudychowachmoj | wudychowachmy |
| 2. | wudychowaše | wudychowaštej | wudychowašće |
| 3. | wudychowaše | wudychowaštej | wudychowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wudychujmoj | wudychujmy |
| 2. | wudychuj | wudychujtej (-taj) | wudychujće |
| 3. | wudychuj, njech wudychuje | wudychujtej (-taj) | njech wudychuja (wudychuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-dy-cho-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯udɪʦhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wudychowaše je 1x dokładźene, wudychowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wudychać; dychać
Přikłady:
- [1] Pjecy dychachu čerstwy powětr do sebje a wudychowachu šěry, žołty a čorny kur ze swojich nosowych dźěrow. (Brězan)
- Wón dychaše spěšnje, zawrěnej hubje při wudychowanju kaž naduwajo, ruce zadźernjenej wokoło kija, podhuba wotpočowaše na rukomaj. (Brězan)
- Štož ju pohonja, pak njeje jenož hra z rěčemi a narěčemi, ale tež žadosć, ludźi, krajiny, wěcy w słowach zachować: ,,rěč racholo wudychuje pomjenuju wěcy hišće raz. (Rozhlad 1998)
- Tón so při tym z jich dusykom (Kohlenstoff) zjednoća, a z njeju nastatu wuhlowu kisalinu (Kohlensäure) běrny zasy wudychuja. (Katolski Posoł 1917)
- Wěrnosćiwy swědk njełži; falšny swědk wudychuje łžě. (Stary zakoń 1973)
- Twojej wšehomócnej ruce wšak, kotraž je swět z njewidźomneje maćizny stworiła, njeběše njemóžne, na nich pósłać črjódu mjedwjedźow abo chrobłych lawow, abo nowostworjene, złóstne, dotal njeznate zwěriska, kotrež wóhniwy dym wudychuja abo syčacu paru wubluwaju abo z wočow hrózbne škry sapaju. (Stary zakoń 1973)
- Gahłu paru wudychuje a ze swojim wohenjom slepi wóčko. (Stary zakoń 1973)
- A kaž łopjena njestrowe dźěle wudychuja, tak tež my, lubi towaršojo, wšelake njedostatki serbskeho žiwjenja z rozomnej ruku wotstronjejmy a za to zdónk serbskeho charaktera wšostronisce wuwiwajmy! (Ćišinski)
- Na brjozy rěčki, hdźež dornićeł a žołte wjerbiny a micki swoju hórkosłódku wóń wudychuja, přelětuja so na słónčnych městnach wšelake překasancy a slepiki. (Jakubaš)
- Rěčka hraje ze swětłymi kamuškami; k tomu wudychuje hłowonc swoju sylnu wóń, a pódla kćěja žołte kropački, w ludowym erće často pětrkluče mjenowane. (Jakubaš)
- Nowe brónje, kaž je čłowjeski duch dźeń wote dnja wudospołnja, činja strašne dźěło; z rynkami padaja trjecheni swoju dušu wudychujo. (Katolski Posoł 1912)
- Potom pak přińdźe měr na nju a wona połoži swojej ruce na wutrobno a z płačitym hłosom wudychowaše wona słowa wutrobneje stysknosće ,,Ow, Jolito, hdy by ty wědźał, kak jara tebje Měrana lubuje (Zalěski)
- Jan Wjesela wšak derje wědźeše, zo je tajke zmyslenje přinarodźene, zo wone wuchadźa z duše serbskeho luda, kaž wurosće kwětka w zahrodce, zo by ludźom k wjeselu była, rjanu wóń wudychowała a so skónčnje wot njesmilneje ruki wotšćipnyć dała. (Zalěski)
- Za blidom maće stareho brodača a hišće młodeho ryćerja, kotryž je hłowu zwobalenu do dłónje złožił, z časami ćežce wudychujo. (Zalěski)
- Wšitko tłajace njech pokrywa brjóžk, wšitko młódne a młode njech so stupa do rjadu, jasne wóčko njech sapa zmužitosć, nadobnosć, k słóncu pozběhnjene čiste čoło a jasna mysl w nim njech wudychuje miły nalětni dych, w kotrymž so kóžda serbska wutroba zwohrěwa. (Zalěski)
- Wšitko tłajace njech pokrywa brjóžk, wšitko młódne a młode njech so stupa do rjadu, jasne wóčko njech sapa zmužitosć, nadobnosć k słóncu złožene čiste čoło, a jasna mysl w nim njech wudychuje miły nalětni dych, w kotrymž so kóžda serbska wutroba zwohrěwa. (Zalěski)
Přełožki
[wobdźěłać]
|