wumocować

wumocować

wumocować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wumocuju	wumocujemoj	wumocujemy
2.	wumocuješ	wumocujetej (-taj)	wumocujeće
3.	wumocuje	wumocujetej (-taj)	wumocuja (wumocuju)

aspekt	p/ip
transgresiw	wumocujo, wumocujcy, wumocowawši
prezensowy particip	wumocowacy
preteritowy particip	wumocowany
ł-forma	wumocował, wumocowała, wumocowało, dual: wumocowałoj, plural: wumocowali (wumocowałe)
werbalny substantiw	wumocowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wumocowach	wumocowachmoj	wumocowachmy
2.	wumocowa(še)	wumocowaštej	wumocowašće
3.	wumocowa(še)	wumocowaštej	wumocowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	wumocujmoj	wumocujmy
2.	wumocuj	wumocujtej (-taj)	wumocujće
3.	wumocuj, njech wumocuje	wumocujtej (-taj)	njech wumocuja (wumocuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wu-mo-co-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯umɔʦou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wumocowaše je 0x dokładźene, wumocowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Štóž sebi druhu móc a autoritu hač samočłowjesku požada, je usurpator, despot, tyran wumocowar, rubježnik). (Katolski Posoł 1915)

Na rozdźěl wot lěwicarskeho Broniewskeho bě "Gałczyński z prawicarskim časopisom ,,Prosto z mostu zwjazany, 'štož da po wójnje wyšnosćam přičinu, basnika wumocować. (Rozhlad 1998)

A kak je so Serbam "po wumocowanju přez swojich 'němskich bratrow' ze starodawna šło. (Rozhlad 1998)

Ruska pod jendźelskim wumocowanju ćežko ćerpi. (Katolski Posoł 1917)

Někotři namórnicy běchu so prócowali na wšěch łódźach dowěrnikow dobyć a přez nich wobsady łódźi zawjesć, zo bychu zhromadnje so spjećili, łódźnistwo wumocowali a tak měr wunuzowali. (Katolski Posoł 1917)

Z dobom budźe to chostanjo za dale hórše wumocowanjo neutralnoho łódźstwa přez Jendźelsku. (Katolski Posoł 1917)

Hdyž ju něhdźe z mocu přesćěhuja a putaja, wumocuje sebi wona něhdźe druhdźe wjetšich prawow a lěpšich wobstojnosći k swojomu skutkowanju. (Katolski Posoł 1917)

Před něšto časom běchu sebi wot Barlinskoho rěčnika peticiju na kejžorstwowy sejm wudźěłać dali, hdźež so přećiwo knježerstwu wuswojenja a druhich wumocowanjow dla hórko wobćežowachu, tak zo mějachu mnozy w sejmje z nimi wulku sobuželnosć. (Katolski Posoł 1914)

Z tutych zahnězdźenjow dyrbjachmy joho potajkim wućěrić a sebi přechód přez reku Maas wumocować. (Katolski Posoł 1914)

Ta je tajka swěrna, wobstajna, jeli čłowječa ruka jeje njewumocuje. (Katolski Posoł 1914)

Sylny słabeho wumocowa, wulki małeho zežra, kaž je to stare wašnje, a nic jenož mjez zwěrjatami. (Šěca)

Sam pak zatyka sej wuši před wošćěranjom a rykanjom wojakow, bječenjom dźěći a rězaneho skotu, jaworjenjom honjenych a čwělowanych, křičenjom wumocowanych a so zabiwacych. (Čitanka 10. lětnika 1990)

Ale wón dźě je mje wumocował. (Čitanka 10. lětnika 1990)

Je mje wumocował. (Čitanka 10. lětnika 1990)

Wobłudnjene z tym dźiwim wonjenjom nadlětuja susodźic pćołki po stach a kwětki móhłrjec wumocuja. (Čitanka 10. lětnika 1990)

Hdyž mje něchtó wumocuje? (Čitanka 10. lětnika 1990)

Bórze skići so tež móžnosć mjez- sobneho wumocowanja. (Rozhlad 1994)

Sym sebi spokojenje wumocował( (Wosadnik 1979)

Hdyž so wo wójnje rěči, so hnydom pokazuje jeje nječłowjeskosć, namóc, wumocowanje (přez dźiwadźelnikow we wotpowědnych drastach zahrate). (Rozhlad 1999)

Wječor by dyrbjał z taksu jěć domoj, dokelž by dyrbjał so bojeć być napadnjeny a wumocowany. (Rozhlad 1992)

Dokelž přeju mojemu synej, zo móže chodźić přez dróhu bjez stracha, zo budźe křiwdźeny a wumocowany, zo wón budźe -tež rěčnje - wobkedźbowany a njezamjelčeny, zo móže swoje mysle a energiju koncentrować na zajimawe wěcy a zo njedyrbi je zhubić při zmištrowanju wšědneho dnja, sym za to, zo so swět na hłowu njestaji. (Rozhlad 1992)

Přełožki

jendźelski: [1] [[rape, violate

rape, violate ]] [[:en:rape, violate

(en)]] němski: [1] notzüchtigen (de)