začitać so

začitać so

začitać so(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	začitam	začitamoj	začitamy
2.	začitaš	začitatej (-taj)	začitaće
3.	začita	začitatej (-taj)	začitaja (začitaju)

aspekt	p
transgresiw	začitajo, začitajcy, začitawši
prezensowy particip	začitacy
preteritowy particip	začitany
ł-forma	začitał, začitała, začitało, dual: začitałoj, plural: začitali (začitałe)
werbalny substantiw	začitanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	začitach	začitachmoj	začitachmy
2.	začita	začitaštej	začitašće
3.	začita	začitaštej	začitachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	začitajmoj	začitajmy
2.	začitaj	začitajtej	začitajće
3.	začitaj, njech začita	začitajtej	njech začitaja (začitaju)

Ortografija

Dźělenje słowow: za-či-tać so

Semantika

Woznamy:

[1] něšto wopak wučitać

[2] so na tekst abo pismo zwučić

[3] při čitanju na čas zabyć

[4] (intransitiwnje) tekst ze scannerom awtomatisce čitać

Synonymy:

[1] so mylić

[2] so zwučić

Přikłady:

[2] Hdyž so do njeje začitaš, hdyž tule dokładnu rěč, kóžde derje rozmyslene a překładźene słowo na so skutkować daš, hdyž so ći to dale a bóle do pomjatka zaryje, potom hakle dowidźiš a dopóznaješ, kak krasna je twoja maćerna rěč. (Katolski Posoł 1917)

[3] Jónu so sta, zo přińdźe jej to zajimawe na woči runje na dnju chlěbpječenja. Wona so začita -- pjeć minutow jenož, by sej rjekła --, pozaby nad dalokim, cuzym swětom powědki swój bliski domjacy, w skale zatrubichu swjatok, wona so storhny, lětaše a chwataše, suny walčk do pjecy a pod njón horšć słomy. (Brězan)

Štó z nich njeje so začitał do Čapkowych knihow, kotrež skedźbnjachu na strach katastrofalneho znjewužiwanja wuwiteje moderneje techniki, na wohroženje čłowjeskeje ciwilizacije přez fašizm? (Rozhlad 1990)

Přełožki

němski: [1] sich verlesen (de); [2] sich einlesen (de)