zakusować
zakusować
zakusować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zakusuju | zakusujemoj | zakusujemy |
| 2. | zakusuješ | zakusujetej (-taj) | zakusujeće |
| 3. | zakusuje | zakusujetej | zakusuja (zakusuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zakusujo, zakusujcy, zakusowawši |
| prezensowy particip | zakusowacy |
| preteritowy particip | zakusowany |
| ł-forma | zakusował, zakusowała, zakusowało, dual: zakusowałoj, plural: zakusowali (zakusowałe) |
| werbalny substantiw | zakusowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zakusowach | zakusowachmoj | zakusowachmy |
| 2. | zakusowaše | zakusowaštej | zakusowašće |
| 3. | zakusowaše | zakusowaštej | zakusowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zakusujmoj | zakusujmy |
| 2. | zakusuj | zakusujtej (-taj) | zakusujće |
| 3. | zakusuj, njech zakusuje | zakusujtej (-taj) | njech zakusuja (zakusuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-ku-so-wać
Wurjekowanje
- IPA: zakusou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zakusowaše je 6x dokładźene, zakusowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zakusać
Přikłady:
- [1] Zuby zakusujo ći jedni, ruce sej mazajo tón druhi (Brězan)
- Jeho čelesna wusunychu so doprědka, tak mócnje zakusowaše wón zuby. (Brězan)
- Zmjerzk pod jeju stupami křipješe a so do drjewa štomow na kromje kamjenjateje łuki zakusowaše. (Brězan)
- Hdyž zasy zwjerch morja wustupi, zakusowaše kruće tlamu, přetož boješe so, pěsk móhł jomu wupadnyć a joho zamysł přeradźić. (Katolski Posoł 1914)
- Přede mnu widźu chorhoj, kiž ju njeseše, je mortwy: chcu k njej zalěsć, druha a třeća kulka mje do lěweje a potom do praweje ruki trjechi, z bolosću do zemje zakusuju. (Katolski Posoł 1914)
- Ta pak so tam sedźo zakusowaše. (Katolski Posoł 1917)
- Ze zubami by so zakusował, hdyž by hněw joho přewzać chcył, a kruće a wobstajnje by tón woheń we sebi dusył a njeby jomu wubuchnyć dał. (Katolski Posoł 1917)
- Ći pak so ze zubami zakusuja. (Katolski Posoł 1917)
- Kóždy hrimot nam rži do wutroby; ze zubami so zakusujemy. (Katolski Posoł 1917)
- K hromadkam skicow, podla kotrychž błocka a kuški twjerdeho drjewa sćerpliwje čakachu, hdy so do runeje płoniny lětok ruhow počina předstawa zakusować. (Rozhlad 1996)
- Hněw a sylzy zakusujo, wróći so k swojemu dźěłu. (Kmjeć, Grojlich)
- Na, žno dobre, rjekny sam při sebi a ze zubami zakusujo pórjacy Krakowič, zawróći konja a ćěrješe runu šćežku do lěhwa, hdźež wójsko steješe. (Ćišinski)
- Bowy bagrow zakusowachu so do wrjosoweho dornika. (Čitanka 10. lětnika 1990)
- Ale ani słowa, ani swara njepřińdźe z joho horta, ze zubami zakusujo, zo křipjachu, započa z nowa zběhać a stonać. (Katolski Posoł 1913)
- A njeboh knjez Schö měješe na nas kiješk - a tak čornje hladaše a ze zubami zakusowaše. (Katolski Posoł 1912)
- To tež derje wědźa a čuja a tohodla dźensa tak djabołscy zachadźeja, tak nječłowjescy pěnja a zakusuja. (Katolski Posoł 1912)
- Z bolosću sym zuby zakusował, ze zrudnosću mje wutroba boleše, a mysle so z njeměrom horjachu. (Šěca)
- Hdyž zasy zwjerch morja wustupi, zakusowaše kruće tlamu, přetož boješe so, pěsk móhł jomu wupadnyć a joho zamysł přeradźić. (Radlubin)
- Tež wón bě chcył krótko po Kozy přestać běžeć, ale potom bě wojowaceho Sucheho widźał, zuby zakusował a ruce spjasćił a bě tola hišće do cyla doběžał. (Wornar)
- Mužojo pak na łubjomaj sedźo zakusowachu zuby. (Iselt)
- A hlej, hdyž spominachu dźensa na swojich synow, zo su nětko samemu strachej, chiba wo wjele hóršemu, wustajeni, to jenož zuby zakusowachu a ruce do pjasćow spinachu. (Iselt)
Přełožki
[wobdźěłać]
|