zamjetować
zamjetować
zamjetować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zamjetuju | zamjetujemoj | zamjetujemy |
| 2. | zamjetuješ | zamjetujetej (-taj) | zamjetujeće |
| 3. | zamjetuje | zamjetujetej | zamjetuja (zamjetuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zamjetujo, zamjetujcy, zamjetowawši |
| prezensowy particip | zamjetowacy |
| preteritowy particip | zamjetowany |
| ł-forma | zamjetował, zamjetowała, zamjetowało, dual: zamjetowałoj, plural: zamjetowali (zamjetowałe) |
| werbalny substantiw | zamjetowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zamjetowach | zamjetowachmoj | zamjetowachmy |
| 2. | zamjetowaše | zamjetowaštej | zamjetowašće |
| 3. | zamjetowaše | zamjetowaštej | zamjetowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zamjetujmoj | zamjetujmy |
| 2. | zamjetuj | zamjetujtej (-taj) | zamjetujće |
| 3. | zamjetuj, njech zamjetuje | zamjetujtej (-taj) | njech zamjetuja (zamjetuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-mje-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: zamʲetou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zamjetowaše je 0x dokładźene, zamjetowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zasypać; zasypować
Přikłady:
- [1] Při nim ležachu padnjeni towaršojo a wón widźeše, kak stary muž a žona dźěru zamjetujetaj a ćěła zahrjebujetaj. (Katolski Posoł 1915)
- Takle snano je wupadał jeho nan, hdyž je knježi hat zamjetował. (Brězan)
- Abo - njestróž so, snadź će hnydom pódla rowa tyknu, kiž tam runje zamjetuja. (Katolski Posoł 1914)
- Přičina teho bě druha a z mojeho stejišća zawěsće derje woprawdźena: Što ha by mi moje pisanje pomhało, što ha wšě porjedzenki, wšo zamjetowanje Twojich porokow docpěło, doniž hišće wichor wuješe a ruješe, doniž bě prěni zapal a rozhor hišće wšě dobre hrjebanja a zymne, rozomne, njestroniske rozsudki podušał? (Ćišinski)
- Ducy k Zaćepakej nowe myslički předźeštaj, Němcakowu radu rozpominaštaj, to připóznawajo, tamo zamjetujo. (Ćišinski)
- Ze Smolerjom so jara ćežko jedna a dźěła, manuskripty zamjetuje atd. (Ćišinski)
- Ty drje njejsy zwóńk, a tež tótka nic, kiž rowy ryje a tež zamjetuje, je z kwětkami pyši a je krepi tak husto, a kiž ma tak na stajnosći smjerć před sobu. (Katolski Posoł 1913)
- Tych druhich njechwalu (reprobo wotłožuju, zamjetuju); njetamam jich, dokelž tamanjo moja wěc njeje, ale jich zasady, kotrež su wopaćne, njemóžu připóznać (approbare non possurn). (Katolski Posoł 1912)